မိုးမခ- မိုးမင်းသိမ်းဘာသာပြန်- ယစုနရိ ကာဝဘတရဲ့ လက်တစ်ဝါးစာ ဝတ္ထုတိုများ (၁၂)
ယစုနရိ ကာဝဘတရဲ့ လက်တစ်ဝါးစာဝတ္ထုတိုများ (၁၂)
သေသူ့မျက်နှာ
မိုးမင်းသိမ်းဘာသာပြန်ဆိုသည်
မိုးမခ ၁၄၊ စက်တင်ဘာ ၂၀၂၁
" လာကြည့်လှည့်ပါဦးကွယ်။ သူဘယ်လိုပုံဖြစ်သွားသလဲဆိုတာကိုပေါ့။ အိုး မင်းကို ဘယ်လောက်တောင်တွေ့ချင်နေပါလိမ့်"။ အမျိုးသားရဲ့ယောက္ခမကြီးဟာ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပဲ အခန်းထဲကိုသုတ်သီးသုတ်ပျာခေါ်ဝင်သွားတယ်။ သူ့အိမ်သူရဲ့ခုတင်ဘေးမှာရှိနေကြသူတွေအားလုံးက သူ့ကိုတချိန်တည်းတပြိုင်တည်း လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။
သူ့အိမ်သူရဲ့မျက်နှာပေါ်လွှမ်းထားတဲ့အဝတ်စကိုဖယ်မလို့လုပ်ရင်း "ကြည့်စမ်းပါဦးကွယ် " လို့ သူ့အိမ်သူရဲ့မိခင်ကြီးက ထပ်ပြောပြန်တယ်။
အမျိုးသားဟာ သူ့ကိုယ်သူပြောဆိုနေသလိုမျိုး ရုတ်တရက်ပြောချလိုက်တယ်။ " တစ်ဆိတ်ဗျာ။ သူ့ကို ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း ကြည့်လို့ရမလား။ အခန်းထဲမှာ သူနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ကိုတစ်ယောက်တည်းထားခဲ့လို့ရမလားဟင်" ။
သူ့အိမ်သူရဲ့မိသားစုအတွင်းက ကိုယ်ချင်းစာသနားစိတ်တွေကို သူ့စကားလုံးတွေက လှုပ်နှိုးပစ်လိုက်တယ်။ သူတို့တတွေ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ထွက်သွားကြပြီး လျှောတံခါးကိုပြန်ပိတ်ပေးခဲ့ကြတယ်။
သူလည်း အဝတ်စဖြူဖြူကို လှပ်လိုက်တယ်။
သူ့အိမ်သူရဲ့မျက်နှာဟာ ဆုံးပါးခါနီး နာကျင်မှုဝေဒနာကြောင့် မာတောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေတယ်။ ပါးစုန့်တွေကလည်း ချိုင့်ဝင်နေတယ်။ အရောင်ပြောင်းသွားတဲ့ သွားတွေကလည်း နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကနေ ငေါထွက်လို့နေတယ်။ မျက်ခွံအရေပြားတွေက ညှိုးခြောက်နေကြပြီး မျက်ဆန်တွေနဲ့ ကပ်နေကြတယ်။ နဖူးပြင်မှာ သိသာထင်ရှားတဲ့ အာရုံကြောတင်းတင်းကြီးဟာ ဝေဒနာကြောင့် တွယ်ကပ်ကျန်ရစ်လို့နေတယ်။
အမျိုးသားဟာ အချိန်တော်တော်ကြာအောင်ငြိမ်ငြိမ်ကြီးထိုင်ရင်း ဆုံးပါးသွားသူရဲ့အရုပ်ဆိုးအကျည်းတန်လှတဲ့မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။
အဲဒီနောက် တုန်ယင်နေတဲ့လက်အစုံနဲ့ အိမ်သူရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုထိကိုင်ရင်း ပါးစပ်ကိုပိတ်ဖို့ အားထုတ်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေကို အားနဲ့ ပိတ်လိုက်ပေတဲ့သူ့လက်တွေပြန်ရုပ်လိုက်တာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ပွင့်သွားပြန်တာပဲ။ အမျိုးသားဟာ သူ့အိမ်သူရဲ့ပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်ပြန်တယ်။ ပါးစပ်က ပြန်ပွင့်သွားပြန်တယ်။ အိမ်သူ့ပါးစပ်ကိုထပ်ခါတလဲလဲ ပိတ်နေမိပေတဲ့ရလဒ်ကတော့ ပါးစပ်ဝန်းကျင်က မာတောင့်တောင့်အကြောတွေ ပျော့ပျောင်းလာတာပဲရှိတယ်။
အဲဒီနောက် သူ့လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေကနေ ခံစားချက်တမျိုး ကြီးထွားရင့်သန်လာတယ်လို့ခံစားမိတယ်။ ကြည့်လိုက်တာတဲ့ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြဗျာပါရပွေနေတာကို လျော့ပါးသွားအောင်အားထုတ်တဲ့အနေနဲ့ အိမ်သူ့နဖူးပြင်ကို လက်နဲ့ပွတ်တိုက်ပေးနေမိတယ်။ သူ့လက်ဖဝါးတွေတောင် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပူလာတော့တယ်။
ငြိမ်ငြိမ်ဆိတ်ဆိတ် ထိုင်လိုက်ပြန်ရင်း ပြောင်းလဲသွားတဲ့မျက်နှာအသစ်ကို ငုံ့ကြည့်နေမိတယ်။
အခန်းထဲကို သူ့အိမ်သူရဲ့မိခင်ကြီးနဲ့ ညီမငယ်ဝင်လာကြတယ်။ " ရထားစီးလာရလို့ မင်းလည်း ပင်ပန်းနေမှာပဲ။ နေ့လယ်စာစားပြီး နားချေဦးကွယ် ........အိုး" ။ မိခင်ကြီးရဲ့ပါးပြင်ပေါ်ကို မျက်ရည်တွေ ဗြုန်းစားကြီး စီးကျလာတော့တယ်။
" လူ့စိတ်ဆိုတာမျိုးကလည်း ကြောက်ဖို့အကောင်း သားပဲ။ မင်းပြန်ရောက်လာတဲ့အထိ လုံးဝဥဿုံ အသက်ကုန်နိုင်သေးဟန်မတူဘူး။ သိပ်ထူးဆန်းတာကလား။ လာကြည့်ကြစမ်းပါဦးကွယ်။ သူ့မျက်နှာက သိပ်ကို နူးညံ့ပြေလျော့နေပါပေါ့လား။ ........... ဒါ ဘဝကူးကောင်းသွားတာပဲ။ ခုတော့လည်း သူဘဝကူးကောင်းသွားရှာပြီပေါ့လေ။"
သူ့အိမ်သူရဲ့ညီမငယ်ဟာ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်အလှတရားကြောင့် ကြည်လင်နေတဲ့မျက်ဝန်းအစုံနဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်လို့နေတယ်။ အဲဒီမျက်ဝန်းအစုံမှာ ထူးကဲတဲ့စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေ ရေးရေးပျပျပေါ်နေတယ်။ အဲဒီနောက် သူ့အိမ်သူရဲ့ညီမငယ်လည်း ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုချပစ်လိုက်တော့တယ်။
( ၁၉၂၅ )
ဂျပန်ဘာသာကနေ လိန်းဒန်းလော့ပ်နဲ့ ဂျေမာတင်ဟိုးလ်မန်းတို့ ဘာသာပြန်ဆိုပြီး North Point Press ကနေ ၁၉၉၇ ခုနှစ်က တတိယအကြိမ်ထုတ်ဝေထားတဲ့ "Palm-of-the-Hand Stories by Yasunari Kawabata " ထဲက " The Incident of the Dead Face" ကို ဘာသာပြန်ပါတယ်။
မိုးမင်းသိမ်း
၉ စက်တင်ဘာ ၂၀၂၁
-
Join Us @ MoeMaKa Telegramt.me@moemaka
#MoeMaKaMedia
#WhatsHappeningInMyanmar
Posts
