ခင်မို့မို့လွင် - ပင်လယ်ပြင်ငရဲခန်းမှာ တစ်လတာခံခဲ့ရသည့် ‘ဂေါ်ဇီလာ’

ခင်မို့မို့လွင် - ပင်လယ်ပြင်ငရဲခန်းမှာ တစ်လတာခံခဲ့ရသည့် ‘ဂေါ်ဇီလာ’

(Myanmar NOW)

(မိုးမခ) ဒီဇင်ဘာ ၇၊ ၂၀၁၉

ကိုကျော်ဇင်မြတ်သည် ဖျာပုံကမ်းလွန် ကျားဖောင်ပေါ်၌ ဖောင်ဦးစီးနှင့် ကျန်ဖောင်လုပ်သားများက ဝမ်းဗိုက်ကို အဓိကထားကာ ရိုက်နှက်ကန်ကျောက်ခဲ့ခြင်းများကို ခံခဲ့ရသဖြင့် အူမကြီးထိခိုက်ဒဏ်ရာရကာ ရန်ကုန်ဆေးရုံတွင် အရေးပေါ်ခွဲစိတ်ခံခဲ့ရသည်။


ကိုကျော်ဇင်မြတ်(ခေါ်)ဂေါ်ဇီလာကြီး ရန်ကုန်ပြည်သူ့ဆေးရုံတွင် နိုဝင်ဘာလအတွင်း တက်ရောက်ကုသနေစဉ်

အသားညိုညို အရိုးပြိုင်းပြိုင်း ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု၏ဝမ်းဗိုက်ပေါ်တွင် ပတ်တီးများ၊ ပလတ်စတာများကြားမှ အိတ်အကြည်တစ်အိတ်က ထိုးထွက်နေသည်။ ခန္ဓာအပြင် ထုတ်ထားရသည့် အူမကြီးနှင့် ဆက်ထားသည့် အိတ်ဖြစ်ပြီး အတွင်းရှိ အဝါရောင် အညစ်အကြေးများကိုလည်း အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။

သူ့နာမည်က ကိုကျော်ဇင်မြတ်။ အသက်က ၃၄ နှစ်။ အရပ်ခြောက်ပေကျော် ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းရှိသည့် သူ့ကို သူ့ဇာတိ ဖျာပုံမြို့နယ်၊ ဘုန်းကြီးသောင်ရွာမှာတော့ “ဂေါ်ဇီလာကြီး” ဟု ခေါ်ကြသည်။ ပြီးခဲ့သည့် အောက်တိုဘာလအတွင်း သူ့ကို ပြန်တွေ့ရသူတိုင်းက “ဂေါ်ဇီလာကြီး ကြည့်ပြီး ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူး” ဟု တစ်ညီတစ်ညွတ်တည်း ပြောကြသည်။

ကိုကျော်ဇင်မြတ် (ခေါ်) ဂေါ်ဇီလာကြီးသည် ပင်လယ်ပြင်ငရဲခန်းဟု နာမည်ကြီးနေသည့် ကျားဖောင်လောကသို့ တစ်လကျော်ရောက်ရှိအပြီး ရွာပြန်အရောက်မှာတော့ ဘယ်သူမှ မမှတ်မိနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ကျားဖောင်ပေါ်မှာရှိစဉ် ဖောင်ဦးစီးနှင့် သူ့လူများက သူ့ကို ထိုးကြိတ်၊ ကန်ကျောက်၊ တက်ခုန် စသည့်နည်းများဖြင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခဲ့သဖြင့် ပင်လယ်ထဲ ခုန်ချကာ ထွက်ပြေးခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။ သူ့ဘက်က သက်သေကတော့ ကမ္မဋ္ဌာန်းရုပ်ပေါက်နေသည့် သူ့ရုပ်ကိုယ်ခန္ဓာနှင့် အကောင်းပကတိ မကျန်တော့သည့် ကိုယ်တွင်းကလီစာအချို့ပဲဖြစ်သည်။

ရန်ကုန်ဆေးရုံကြီးတွင် အရေးပေါ် ခွဲစိတ်ကုသခံပြီးသည့်နောက် အူမကြီးကို အပြင်ထုတ်ထားရပြီး ပိုက်ဖြင့်သာ အညစ်အကြေးစွန့်ထုတ်နေရသည်။ ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်း ရွှေပေါက်ကံမြို့သစ်ရှိ မိဘအိမ်တွင် နေထိုင်ဆေးကုသခံနေသည့် ကိုကျော်ဇင်မြတ်သည် မိသားစုနှင့်လည်း ခွဲနေရပြီး သူ့ဇနီးနှင့် သမီးလေးယောက်ကတော့ ငွေကြေးအဆင်မပြေသဖြင့် ဘုန်းကြီးသောင် ရွာမှာပဲ နေခဲ့ရသည်ဟု ပြောသည်။

ကိုကျော်ဇင်မြတ်၏ အလုပ်ရှင် စာရင်းဒိုင်ပိုင်ရှင် လင်မယားကတော့ ကိုကျော်ဇင်မြတ်သည် အလုပ်မလုပ်ချင်၍ ထမင်းမစားဘဲ ကော်ဖီထုပ်ကိုသာသောက်ခြင်း၊ ဆန်အစိမ်းစားခြင်းတို့ကိုလုပ်ခဲ့သည်ဟု ကျားဖောင် လုပ်သားများထံမှ ပြန်ကြားထားရသည်ဟု ဆိုထားသည်။ ထို့ပြင် ကိုကျော်ဇင်မြတ် ဆေးကုနိုင်အောင် ကျပ်သုံးသိန်း ထောက်ပံ့ခဲ့သည်။

ကိုကျော်ဇင်မြတ်ကို နှိပ်စက်ခဲ့သည်ဆိုသော ကျားဖောင်ဦးစီးနှင့်လုပ်သားများကိုတော့ နောက်ဆုံးသိထားရသည့် အချက်များအရ ရဲက ဖမ်းဆီးထားခြင်း မရှိသေးပါ။ အောက်တိုဘာလ ၃၁ ရက်နေ့က ဖျာပုံ ဒေါ်ညိမ်းကမ်းခြေရဲစခန်းမှာ အမှုဖွင့်ခဲ့ပြီး ဒီဇင်ဘာလ ၂ ရက်နေ့ကျမှ ရဲက ရန်ကုန်သို့တက်ကာ သူ့ထံမှ စစ်ချက်ယူခဲ့သည်။



ဆေးရုံမှ ဆင်းပြီးနောက်တွင်လည်း ကိုကျော်ဇင်မြတ်မှာ ၇ ရက် တစ်ကြိမ် ဆေးရုံသို့ ပြန်လည်ပြ၍ ယခုချိန်ထိကုသနေရဆဲ ဖြစ်သည်။ (ဓာတ်ပုံ - ကေဇွန်နွေး)

မီးပင်လယ်သို့စွန့်စားခရီး
နေ့ပြန်တိုးနွံနစ်နေသော ကိုကျော်ဇင်မြတ်ကို အိမ်နီးချင်းဖြစ်သည့် ဖောင်ဦးစီး ကိုဝင်းကိုက ပင်လယ်လိုက်၍ ကျားဖောင်လုပ်လျှင် စရန်ငွေ ကျပ် ရှစ်သိန်းရမည်၊ သူနှင့် အတူတူ အလုပ်လုပ်ရမည်ဖြစ်၍ စိတ်ချရသည်ဆိုကာ အကြံပေးရာမှ အစပြု၍ တစ်သက်လုံး ကုန်းပေါ်တွင် ကုန်ထမ်းခြင်းအပါအဝင် ကာယလုပ်အား စိုက်ထုတ်သည့် အလုပ်မှန်သမျှလုပ်ကိုင်သူ ဂေါ်ဇီလာကြီးသည် ပင်လယ်သားဖြစ်ရန် အကြောင်းဖန်ခဲ့သည်။

မိန်းမနှင့် လူမမည်သမီးလေးဦးအတွက် အန္တရာယ်များသည့် ရေလုပ်သားအလုပ်ကို တစ်ခါမျှ မလုပ်ကိုင်ဖူးပါဘဲ ကျားဖောင်တွင် လုပ်ကိုင်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က သူ့ဇနီးမှာ လေးဦးမြောက် သမီးလေးကို မွေးထားပြီးအချိန် ဖြစ်၍ အကြွေးခေါင်ခိုက်နေချိန် ဖြစ်သည်။ အကြီးဆုံးသမီးက အသက် ၁၀ နှစ်သာရှိသေးသည်။

“ဒီတစ်ခေါက်လုပ်လို့ အဆင်ပြေပြီး အကြွေးတွေကျေရင် နောက်တစ်ခေါက် ပြန်သွားမယ်လို့ ပြောတယ်။ သူက ကျွန်မတို့ အတွက် အိမ်တစ်လုံး လိုချင်တာ။ ဒီအိမ်က ငှားရတာ တစ်လကို ကျပ် ၇,၀၀၀ ပေးရတယ်။ ဝယ်မယ်ဆို ကျပ် ခုနစ်သိန်းလောက် ရှိတယ်” ဟု ကိုကျော်ဇင်မြတ်၏ ဇနီး အသက် ၃၂ နှစ်အရွယ် မဇာဇာက Myanmar Now နှင့် ဘုန်းကြီးသောင်ရွာ၌တွေ့ဆုံစဉ် ပြောသည်။

ကိုကျော်ဇင်မြတ်သည် ကမ်းနှင့် မိုင်ပေါင်းများစွာ ဝေးသည့် ကျားဖောင်ပေါ်သို့ ရောက်ရှိချိန်တွင် နှစ်ရက်သာ အလုပ်လုပ်နိုင်ပြီး လှိုင်းမူးသည့် ဒဏ်ကို မခံနိုင်၍ ၎င်းအား ကုန်းပေါ်သို့ပြန်လည်တင်ပို့ပေးရန် ဖောင်ဦးစီး ကိုဝင်းကို ကို တောင်းပန်ခဲ့ကြောင်း၊ သူ ကြိုတင်ယူထားသော စရန်ငွေ ရှစ်သိန်းကိုလည်း ကုန်းပေါ်တွင် အလုပ်လုပ်၍ ကျေသည်အထိ ဆပ်မည်ဟု ဆိုသော်လည်း ကုန်းပေါ်သို့ ပြန်မပို့ပေးဘဲ ကျားဖောင်၌သာ ခိုင်းမြဲခိုင်းခဲ့ကြောင်း ၎င်းက ရွှေပေါက်ကံနေအိမ်၌တွေ့စဉ် ပြောသည်။


“ ကိုကြီး ကျွန်တော် လှိုင်းတွေမူးနေလို့ပါဗျာ တောင်းပန်ပါတယ်။ ကျွန်တော် မလုပ်နိုင်ဘူး။ လှိုင်းမူးတာ ဒီဒဏ်တွေ ကျွန်တော် တစ်ခါမှ မခံဖူးလို့ မခံနိုင်ဘူး’

ပြောလည်း မရဘူး။ သူ့ယောက်ဖနဲ့ သူ ကျွေးမွေးထားတဲ့ တင်ဦးနဲ့ (ကျွန်တော့်ကို) တရွတ်တိုက်ဆွဲတယ်။ ဂျပ်တိုင်ပေါ် တက်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အောက်မှာလည်း ပက်လက်ကြီး လန်နေပြီ။ လှိုင်းကမူးတော့ သိပ်က မထနိုင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် ထလုပ်တယ်။ လှိုင်မူးနေတော့ ခြေထောက်တွေက သိပ် မမြောက်ချင်ဘူး။ ဟန်ချက်ပျက်မှာစိုးလို့။ ခြေထောက် မမြှောက်ရမလားဆိုပြီး ခဲသီးထည့်ပြီး ခွနဲ့ပစ်တယ်၊ ကျွန်တော့ခြေထောက်တွေကို” ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။

ဖောင်ပေါ်တွင် ၎င်းအပါအဝင် ဖောင်ဦးစီး ကိုဝင်းကို၊ သူ၏ယောက်ဖ ကိုကုလားအပြင် ကိုတင်ဦး ဆိုသည့်တစ်ဦး၊ ပေါင်းလူလေးဦးသာရှိပြီး သူတို့က ဗိုက်ကိုသာ အဓိကထား ရိုက်နှက်ကြောင်း ကိုကျော်ဇင်မြတ်က ဆိုသည်။ လုံးပတ် ၈ လက်မခန့် အရှည် ၁၃ တောင်ခန့်ရှိသည့် ကျားဖောင်ဒေါက်ကို ဗိုက်ပေါ်တင်၍ တက်ခုန်ခြင်း၊ ကျားဖောင် ဒေါက်တစ်ဖက်စကို ဗိုက်ပေါ်သို့ပစ်ချခြင်း၊ ဗိုက်ကို ကြိုးခေါက်များဖြင့် ရိုက်ခြင်းတို့ ပြုလုပ်ကြောင်း၊ ကိုဝင်းကိုနှင့် အပေါင်းအပါတို့က အလုပ်လုပ်ရမည့် အချိန်ရောက်လျင် ၎င်းကို လူနေ ပေါင်းမိုးထဲသို့ ထည့်ထားပြီး ပိတ်ထားကြောင်းလည်း ဆိုသည်။

ခြောက်ရက်ကြာမျှ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ပြီးနောက်တွင် ၎င်းကို သတ်ပစ်ရန် ကြံစည်နေကြသည်ကိုကြား၍ ဗောသီးနှစ်လုံးပိုက်၍ ရေထဲသို့ ခုန်ချခဲ့သည်ဟု ကိုကျော်ဇင်မြတ်ကဆိုသည်။

“ဟေ့ကောင်တွေ အုတ်ခဲခြောက်လုံးထုတ်ထား။ ပုံစံမကျရင် အဲ့ဒီကောင်ကို လည်ပင်းကြိုးချည်ပြီးတော့ အုတ်ခဲနဲ့ မျှောချလိုက်မယ်’

လို့ (ပြောနေသံကြားတယ်)။ ကျွန်တော် ကြောက်တော့ ကြောက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် သူတို့သတ်တာကြောင့် မသေချင်ဘူး။ သူတို့က ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ပြီး သတ်မှာလေ။ အဲဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ မသေချင်ဘူး။ သတိလစ် ရေဝင်ပြီးသေ၊ ဒါ အသေမြန်တယ်။ သူတို့ လက်ထဲမှာဆိုရင် မျှဉ်းပြီးတော့ သူက သတ်မှာ။ အဲဒါဆိုရင် ငါ မခံနိုင်ဘူး။ အဲဒီလို စိတ်ကူးလေးရပြီးတော့ သူတို့ အလစ်မှာ ဗောသီး နှစ်လုံးယူပြီး ရေထဲခုန်ချသွားတာ” ဟုဆိုသည်။

သတိရလာသောအခါ သူသည် သူ့အလုပ်ရှင်၏ ပင်လယ်ပြင်ကျားဖောင်များကို ဦးစီးရသည့် ဦးစီးချုပ်၏ သင်္ဘောပေါ်သို့ ရောက်ရှိနေသည်။ ကိုကျော်ဇင်မြတ်ကို ဦးစီးချုပ်က ကယ်တင်ပြီး ရွှေလှေကျင်း ကျေးရွာရှိ သူ့အလုပ်ရှင်များဖြစ်သည့် ကိုဖိုးဇော်၊ မလဲ့လဲ့ဝင်းတို့၏စာရင်းဒိုင်ထံသို့ ပြန်ပို့ပေးခဲ့သည်။

သူသည် ကယ်တင်သူ ဦးစီးချုပ်၊ အလုပ်ရှင် ကိုဖိုးဇော်နှင့် တခြားအလုပ်သမားတစ်ဦးတို့ကို သူ ရိုက်နှက်ညှဉ်းပန်းခံခဲ့ရကြောင်း ပြောပြသော်လည်း မည်သူမျှ အရေးတယူ ဆောင်ရွက်မပေးခဲ့ဟု ကိုကျော်ဇင်မြတ်က ပြောသည်။




သူ့ကို ခြေထောက်မှ တရွတ်တိုက်ဆွဲလွဲမှုကြောင့် တင်ပါးတွင် ဝါးကြမ်းများ ရှရာမှ အခေါင်းပေါက်သဖွယ် အနာတစ်ခု ဖြစ်လာသည်ဟု ကို ကျော်ဇင်မြတ်က ဆိုသည်။ (ဓာတ်ပုံ - ကေဇွန်နွေး)

‘ကျန်းမာရေးမကောင်းတာ အကြောင်းမကြားသင့်ဘူးလား’
ကိုကျော်ဇင်မြတ်၏ အလုပ်ရှင်များဖြစ်သည့် ကိုဖိုးဇော်နှင့် မလဲ့လဲ့ဝင်းတို့က သူ့ကို ဘုန်းကြီးသောင်ရွာရှိ ဆရာဝန်တစ်ဦး၏ ဆေးခန်းသို့ပို့ပေးခဲ့သော်လည်း ရွာမှာပင်ရှိသည့် သူ့ဇနီးမဇာဇာ၊ ရန်ကုန်ရှိ မိဘနှစ်ပါးတိုထံ အကြောင်းမကြားခဲ့ဟု ၎င်းကဆိုသည်။ ထိုဆေးခန်းသို့ ဒုတိယအကြိမ်အသွား ဆေးခန်းတွင် ဆေးလာထိုးသည့် နှစ်ဝမ်းကွဲ အစ်မ မကြည်ကြည်မော်က တွေ့ရှိရာမှ သူ အသက်ရှင်ရန် အခွင့်အရေး စတင်ရရှိခဲ့သည်။

အသားမည်းမည်း၊ ဆံပင်ရှည်ရှည် မုတ်ဆိတ်ရှည်ရှည်၊ မျက်နှာ စုတ်ချွန်းချွန်းနှင့် မမှတ်မိနိုင်အောင် ပိန်ချုံးနေသည့် ကိုကျော်ဇင်မြတ်ကို ဆေးခန်းလာပြသည့် လူထူးလူဆန်းဟူ၍ စိုက်ကြည့်ရာမှ ကိုကျော်ဇင်မြတ်နှင့် တူသည်ဆိုကာ မေးမြန်းမိခြင်းသည် သူ့အတွက် အသက်ရှင်ရန် လမ်းစဖြစ်ခဲ့သည်။

“ ‘ဟဲ့ အမျိုးမရှိဘူးလားဟဲ့’ လို့ အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်က မေးနေတာ တွေ့လို့ လှည့်ကြည့်တော့ အဲဒီကလေးလေးကို ပြောနေတာ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါတောင် ဆေးခန်းကို လာဖြစ်လို့ ကိုယ်မလာဖြစ်ရင် ဒီကောင်လေးကို တွေ့မှာ မဟုတ်ဘူး” ဟု ၎င်း၏ဝမ်းကွဲအစ်မ မကြည်ကြည်မော်က ဘုန်းကြီးသောင်ရွာ၌ တွေ့ဆုံစဉ် Myanmar Now ကို ပြောသည်။

“နင်ဂေါ်ဇီလာ မဟုတ်လား ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ” ဟု မေးမြန်းသည့်အခါ သူသည် ခေါင်းတစ်ချက်သာ ညိတ်ပြနိုင်တော့သည်ဟု ၎င်းက ပြောသည်။ ထိုအချိန်မှသာ ကိုကျော်ဇင်မြတ်၏ ဇနီးဖြစ်သူ အပါအဝင် ဆွေမျိုးများ၊ အပေါင်းအသင်းများက သူကျန်းမာရေး မကောင်းသည်ကို သိရှိရသည်။ ဆေးခန်းဆရာဝန် ဒေါက်တာရဲနီက သူ့အား ဖျာပုံခရိုင် ပြည်သူ့ဆေးရုံသို့ ပို့ရန် မိသားစုဝင်များကို ညွှန်ကြားသဖြင့် မိသားစုသည် စာရင်းဒိုင်သို့ သွားရောက်ကာ ဆေးကုသဖို့ ထောက်ပံ့ရန် တောင်းဆိုသည့်အခါ စာရင်းဒိုင်က ကျပ်သုံးသိန်းခွဲကို စာချုပ်ဖြင့် လက်မှတ် ထိုးစေကာ ပေးခဲ့သည်ဟု ကိုကျော်ဇင်မြတ်၏ မိဘများနှင့် စာရင်းဒိုင်က တစ်ညီတစ်ညွတ်တည်း ဆိုသည်။ ၎င်းတို့ထံတွင် ကိုကျော်ဇင်မြတ် အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်မှာ စက်တင်ဘာမှ အောက်တိုဘာလထိ တစ်လနှင့် ၈ ရက်သာ ကြာခဲ့ကြောင်း အလုပ်ရှင်ဘက်က ဆိုသည်။ Myanmar Now က ကြည့်ရှုခွင့်ရခဲ့သည့်

အလုပ်အကိုင် သဘောတူစာချုပ်တွင် အမည်၊ အဘ အမည်၊ အသက်၊ မှတ်ပုံတင်၊ နေရပ်လိပ်စာတို့မှလွဲ၍ တခြား မည်သည့်စာမျှရေးထားသည်ကို မတွေ့ခဲ့ရချေ။ အလုပ်သွင်းပေးသူ ဖောင်ဦးစီးဝင်းကိုနှင့် ကိုကျော်ဇင်မြတ်တို့၏ လက်ဗွေများသာ ပါရှိသည်ကိုတွေ့ရသည်။ ဖျာပုံခရိုင်ဆေးရုံတွင် ကိုကျော်ဇင်မြတ်က မိခင်ဒေါ်ခင်မာလွင်ကို သူ နှိပ်စက်ခံရကြောင်း သတိရခိုက်တွင် ပြောခဲ့သည်။ မိခင် ဒေါ်ခင်မာလွင်က ဆေးရုံရှိ ဆရာဝန်များကို အမှုဖွင့်ခွင့် ရှိမရှိ အကူအညီတောင်းရာ သားဖြစ်သူမှာ မုန့်ချိုအိတ် (ပန်ကရိယ)ရောင်ခြင်းသာဖြစ်ပြီး ဓာတ်မှန် ရိုက်ရာတွင်လည်း ရောဂါ မပေါ်ကြောင်းဆရာဝန်တစ်ဦးနှင့် သူနာပြုတစ်ဦးက ပြောဆိုခဲ့သည်ဟု ဒေါ်ခင်မာလွင်က ပြန်ပြောပြသည်။

ဖျာပုံဆေးရုံတွင် ကုသရင်း ရောဂါ အခြေအနေမှာ မသက်သာသဖြင့် ရန်ကုန်ဆေးရုံကြီးသို့ ဒေါ်ခင်မာလွင်၏ သဘောဆန္ဒဖြင့်ပင် ကူးပြောင်းကုသသည့်အခါ ရန်ကုန်ဆေးရုံသို့ ရောက်ရောက်ချင်းပင် အရေးပေါ်ခွဲစိတ်ခဲ့ရသည်။‌ ရန်ကုန်ဆေးရုံမှ ဆရာဝန်က လူနာအခြေအနေ မှတ်တမ်းများယူပြီးနောက်တွင် လူနာမှာ အသက်ရှင်ရန် ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းသာ အခွင့်အရေးရှိသဖြင့် ဆေးမှတ်တမ်းယူကာ မြန်မြန်အမှုဖွင့်ရန် ညွှန်ကြားကြောင်း ဒေါ်ခင်မာလွင်က ပြောသည်။

“(အလုပ်ရှင်တွေအနေနဲ့) ကျန်းမာရေး မကောင်းတာ အကြောင်းမကြားသင့်ဘူးလား။ (ရွာမှာ)သူ့မိန်းမ မဇာဇာ ရှိတယ်။ သူ့အဒေါ် ဒေါ်ပြုံးကြည်ရှိတယ်။ … ဘာကြောင့် အကြောင်းမကြားဘဲ ဆရာရဲနီနဲ့ ကျိတ်ပြီး ကုနေတာလဲ။ လက်လွန်ပြီး သေလို့ ရှိရင် ကျွန်မသားကို ပင်လယ်မှာ ကျန်းမာရေးမကောင်းလို့ သေတယ်ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ ဒီလိုပဲ လုပ်ဦးမှာ။ … ပိုက်ဆံရှိတဲ့ ကျားပိုင်ရှင်တွေက ဒီလိုမျိုးလုပ်နေကျ” ဟု ၎င်းက ပြောသည်။

အောက်တိုဘာ ၃၁ ရက်က ဖျာပုံမြို့နယ် ဒေါ်ညိမ်းရဲစခန်း၌ ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည့် ထိုအမှုကို ဒီဇင်ဘာ ၂ ရက်တွင်မှ ရဲက ရန်ကုန်မြို့သို့ တက်ကာ တရားလိုကို စစ်ဆေးခဲ့သည်။ ထိုရက်များမှာ မြန်မာနိုင်ငံ အမျိုးသားလူ့အခွင့်အရေးကော်မရှင်က ဖျာပုံမြို့နယ်ရှိ ကျားဖောင်လုပ်ငန်းအတွင်း လူ့အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်မှုများအပေါ် ဖျာပုံမြို့နယ် ကျေးရွာများသို့ ကွင်းဆင်းစစ်ဆေးရန် ရောက်ရှိနေချိန်ဖြစ်သည်။

မကြားသေမီးကလည်း ကျားဖောင်လုပ်ငန်းများသို့ လူကုန်ကူးခံခဲ့ရသည့် ဒဂုံတက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ် ကျောင်းသား ကိုမြတ်သူရထွန်းသတင်းများ လူမှုကွန်ရက်တွင် ပျံ့နှံ့လာသည်ကိုကြည့်ကာ ကိုကျော်ဇင်မြတ် အကြောင်းကိုလည်း ဖခင်ဖြစ်သူက Facebook ပေါ်တွင် ရေးသားဖြန့်ဝေခဲ့သည်။

“ကျွန်တော် (ရဲကို) စတိုင်ကတည်းက (သားဖြစ်သူ) သေဖို့ များပြီ၊ အဲဒီလိုပဲ ပြောထားတာ။ အသက်အန္တရာယ် ရှိနေပြီ ပြောရဲ့သားနဲ့ မလာတာ။ အဲဒီလို မလာလို့ တိုင်းတွေဘာတွေ လျှောက်တိုင်ပြီးတော့ Facebook တွေ ဘာတွေ တက်ပစ်လိုက်တာ”ဟု ၎င်း၏ဖခင် ဦးမြင့်လွင်ကပြောသည်။

ကိုကျော်ဇင်မြတ် ကမ်းပေါ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ဆေးကုသပေးခဲ့ရသည့် ဒေါက်တာရဲနီကမူ ကိုကျော်ဇင်မြတ်၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် မည်သည့်ဒဏ်ရာမျှ မရရှိထားကြောင်း၊ ဝမ်းဗိုက်ရောင်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း၊ အခြားသော ပင်လယ်မှ ပြန်လာသည့် ရေလုပ်သားများ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထ ရှိကြကြောင်း၊ သို့သော် ဘာဖြစ်မှန်း အတိအကျကို ဓာတ်မှန်ကြည့်သည့်အခါမှသာ သိနိုင်မည်ဖြစ်၍ ဖျာပုံဆေးရုံသို့ သွားရောက်ကုသရန်သာ ညွှန်ကြားခဲ့ကြောင်း Myanmar Now ကို ပြောသည်။

၎င်း၏ဆေးခန်းသို့ လာပြသည့် အချိန်တွင် ကိုကျော်ဇင်မြတ်မှာ လူတွဲစရာမလိုအောင် လမ်းလျှောက်နိုင်ပြီး စကားလည်းကောင်းကောင်း ပြောနိုင်သည်ဟု ဆိုသည်။



ကိုကျော်ဇင်မြတ်နှင့် လဲ့လဲ့ဝင်း စာရင်းဒိုင်တို့ ချုပ်ဆိုသည့် အလုပ်သမားအလုပ်ရှင် သဘောတူညီမှုဆိုင်ရာ အခွန်တံဆိပ်ခေါင်း စာချုပ် ဖြစ်သည်။ ယင်းတွင် လက်ဗွေရာသာပါပြီး တခြား စာသားများမပါရှိပါ။ (ဓာတ်ပုံ - ခင်မို့မို့လွင်)

လျှို့ဝှက်ရမည့်အချက်များ
ယခုဖြစ်စဉ်နှင့်ပတ်သက်၍ ဖျာပုံခရိုင် ဒေါ်ညိမ်းကမ်းခြေရဲစခန်းကို မေးမြန်းသည့်အခါ ကုလားထိပ် ရဲကင်းစခန်းကိုသွားပါဟု ပြော၍ တာဝန်ရှိသူ၏ ဖုန်းနံပါတ်ကို ပေးသည်။ ထိုဖုန်းနံပါတ်သို့ ဒီဇင်ဘာ ၄ ရက် (ယမန်နေ့က) ဆက်သွယ်သောအခါ ရဲက အထက်လူကြီးများကို ဖြေဆိုခွင့်တောင်းရမည်ဟု ဆိုပြီး ဖြေကြားခြင်း မပြုပေ။

ပြီးခဲ့သည့်လပိုင်းက ဒဂုံတက္ကသိုလ် ကျောင်းသား ကိုမြတ်သူရထွန်းကို အကြောင်းပြု၍ ပင်လယ်ပြင် ကျားဖောင်လုပ်ငန်းများရှိ လူ့အခွင့်အရေးချိုးဖောက်မှုများကိစ္စကို လူအများက အာရုံစိုက်လာကြသည်။ လူကုန်ကူးခံခဲ့ရသည့် ရေလုပ်သားအချို့လည်း နောက်ထပ် လွတ်မြောက်လာခဲ့သည်။

ထို ပြဿနာကို ၂၀၁၆ ခုနစ်မှ စ၍ နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း ပြည်တွင်း မီဒီယာများက မီးမောင်းထိုးပြခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း ယနေ့ အချိန်ထိ မဖြေရှင်းနိုင်သေးပါ။ လက်ရှိတွင် ဖျာပုံမြို့နယ် လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်များက မြန်မာ့ပင်လယ်ငါးဖမ်းလုပ်ငန်းဥပဒေကို ပြင်ဆင်နိုင်ရန် ကြိုးပမ်းနေပြီး အဆိုပါကိစ္စများတွင် လုပ်ငန်းရှင်များကို စိစစ်ရမည့် ငါးလုပ်ငန်းဦးစီးဌာနအား လွှတ်တော်တွင်းမေးခွန်း မေးမြန်းရန် စီစဉ်နေသည်ဟု ဆိုသည်။

ဖျာပုံမြို့နယ်၊ ပင်လယ်ပြင်တွင် စက်တင်ဘာ ၁ ရက်မှ အောက်တိုဘာ ၇ ရက်ထိ ၃၇ ရက်အတွင်း လူပေါင်း ၅၇ ဦး ပျောက်ဆုံးခဲ့ကြောင်း ဖျာပုံမြို့နယ်၊ အမျိုးသားလွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်
ဦးသိမ်းဆွေက ပြောသည်။ ၂၀၁၇ ခုနစ်မှ စ၍ ၂၀၁၉ ထိ သုံးနှစ်အတွင်း ပင်လယ်ပြင်တွင် လူ ပျောက်ဆုံးမှု၊ သေဆုံးမှုနှင့် ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွားမှု စာရင်းတို့ကို Myanmar Now က ယခုလဆန်းပိုင်းအတွင်း ဖျာပုံခရိုင် ရဲတပ်ဖွဲ့ထံ သွားရောက်၍ အကြိမ်ကြိမ်တောင်းခံသော်လည်း “လျှို့ဝှက်ရမည့်” အချက်များ ဖြစ်၍ဟု ဆိုကာ မရရှိခဲ့ပေ။