လွတ်လပ်မိုး - စောင့်မျှော်နေတဲ့ အိမ်ကလေး

စောင့်မျှော်နေတဲ့ အိမ်ကလေး

လွတ်လပ်မိုး

(မိုးမခ) ဒီဇင်ဘာ ၂၁၊ ၂၀၂၀

စစ်လမ်းကြောင်းကျခဲ့လေသလား

အာဏာပိုင်တွေရဲ့အမိန့်အောက်

ပြားပြားမှောက်တွားသွားနေရရှာတဲ့

ရွေ့ပြောင်းကျူးကျော်လူတွေများလား

အကျွတ်တရားနာဖို့ဘုရားရှင်ကိုစောင့်ရသလို

အိမ်ကလေးက

အိမ်ရှင်ကိုစောင့်ခဲ့တယ်။

အဖေနဲ့အမေ...

သားတို့ရဲ့အိမ်နဲ့ဝိုင်းကလေးကိုသားတို့ချစ်လို့မရဘူးလား

ဒီအိမ်ကလေးရဲ့အမာခံဟာအဖေ့လက်ရာ

ဒီအိမ်ကလေးကိုမိုးထားတဲ့ဓနိရွက်အမိုးတွေက

အမေ့လက်နဲ့ပျစ်ထားတာ

ဒီအိမ်ကလေးရဲ့ဘုရားစင်ကဆင်းတုတော်က

ဆုတောင်းမပြည့်တဲ့ဘုရားလား

အိမ်အသစ်မှာပျော်စရာကသစ်လာမလား

အိမ်အဟောင်းကိုလွမ်းမိတဲ့အလွမ်းကကြမ်းပိုးလို၊ခြင်လိုကိုက်လေမလား

စာသင်ကျောင်းနဲ့မနီးမဝေးတဲ့အရပ်ကနေ

ထပ်ဝေးကြရတာပါ

ကျွန်တော်ကြီးပျင်းလာတဲ့အခါမှာလဲ

အဖေ့လိုထင်းခုတ်၊မီးသွေးဖုတ်

ယူမယ့်မယားက

အမေ့လိုမှိုနှုတ်၊ မျှစ်ချိုး

မြို့ပြဆိုတာမသွားအပ်တဲ့ငရဲ ၊

မရောက်ဖူးတဲ့နိဗ္ဗာန်ဘုံ

နေမကောင်းမကျန်းမာဖြစ်တဲ့အခါ

သစ်သီးသစ်ဖုဆိုတာအကောင်းဆုံးသမားတော်

ကျွန်တော့်အသံထွက်မှာအဖေ၊အမေလို့...ပါခဲ့မယ်ဆိုရင်

သေချာပါတယ်

ကျွန်တော်တို့ကျောက်ခေတ်လူသားမဟုတ်တာ

ဒါပေမယ့်...

တနေရာကနေတနေရာအမြဲပြောင်းရွေ့နေရဦးမယ်မဟုတ်လား

တဘဝကနေတဘဝ

မျောက်သစ်ကိုင်းလွတ်ရဦးမယ်မဟုတ်လား

ဒီနေရာနဲ့ဒီအိမ်ကလည်းမသေချာဘူးလေ

အိမ်ကလေးရေ...

မင်းသာအသိတရားရှိရှင်

အရာအားလုံးဟာဧည့်သည်တွေဖြစ်တယ်ဆိုတာလောက်

မင်းနှလုံးသွင်းထား...အိမ်ကလေး

ခုဆို

အိမ်ရှင်ကိုစောင့်မျှော်နေတဲ့ အိမ်ကလေးတွေလည်း

များသတဲ့များလာခဲ့ပါပြီ

အိမ်ရှင်ကစောင့်မျှော်နေတဲ့အိမ်ကလေးတွေနည်းသွားတဲ့အကြောင်းတော့

ငါမပြောသင့်တော့ဘူးမဟုတ်လား...

စောင့်မျှော်နေတဲ့ အိမ်ကလေးရေ...။             ။