မြန်မာ့နွေဦးတော်လှန်ရေးကဗျာများ - မောင်သော်တာ၊ ကိုသက်အောင်၊ မောင်ထိုက်အောင်
မြန်မာ့နွေဦးတော်လှန်ရေးကဗျာများ
မိုးမခ
မေ ၂၂၊ ၂၀၂၁
...
ချာလီ
ကိုယ်တိုင်ကောင်းကောင်းရယ်မောခွင့်မရဘဲ
လောကကြီးကိုရယ်စရာကောင်းအောင်လုပ်ကြည့်မိတယ်
ရယ်လည်းမရယ်ရဘူးတဲ့
ဘယ်လောက်ရက်စက်စိမ်းကားလိုက်သလဲကွယ် .....
ချာလီရေ မကြားဖူးတာတွေကြားရတဲ့ မင့်ဟာသတွေကို
ငါတို့ဟားတိုက်ရလွန်းလို့
ဒဏ်ရာတွေသွေးမတိတ်နိုင်တော့ဘူး
တော်တော့
တော်တော့..တော် ပါ တော့
ရူးနေတဲ့ကောင်ကရယ်စရာလုပ်တာခံရပြင်းလွန်းတယ် .....
လုယက်မှုလို့ပြောမယ်ဆိုရင်လည်းငါတို့အသက်
ငါတို့ ပြန်လုနေရတာပါ...
လက်နက်မှုလို့ဆိုရင်လည်း
မင့်မျက်နှာပေါ်ပစ်ထွေးလိုက်တဲ့တံတွေးစက်ပဲရှိတယ်
ငါတို့ကိုဖိနင်းထားတဲ့မင့်ခြေထောက်အောက်ကရုန်းထွက်နေတာ
နာကျင်အံကြိတ်သံပဲထွက်နိုင်တယ်
အဲဒါလေးပဲငါတို့ဆူပူအုံကြွနေတာလေ
ချာလီ...မင်း တော်တော်ရယ်ရတဲ့အကောင်ပဲ .....
သန်းခေါင်ညထဲ
လူရိပ်မြင်တိုင်းထိုးဟောင်တတ်တဲ့လမ်းကြားက
ခွေးလေခွေးလွင့်လေးကတောင်
သူဟာငါ့ရဲဘော်ပါတဲ့
ငါ့ကို ကင်းစောင့်ပေးနေရှာတယ်
ဉာဏ်နည်းပြီးသစ္စာသိတဲ့အနုံညာတလေးလို
လောကကို မင်း စောင့်ရှောက်ဖူးရဲ့လားချာလီ
ငါတို့ရဲ့နွေဦးညတွေထဲ မင်းရူးသွားလောက်ပါတယ် .....
မောင်သော်တာ
...
'' ညီလေး ''
ဖြစ်ချင်ရင်
တိုက်တန်းနစ်တောင် တိမ်းမှောက်သေးတာပဲ
ဒုက္ခမြစ်ကျဉ်းထဲ
မင်းရော ငါပါ ရောက်မိပြီ
ငါးတွေလောက်တော့
ဘယ်သူ ရေကူးကျွမ်းပါ့မလဲ
သို့သော်
အသက်ကယ်အင်္ကျီလို ငါ့ကို ဝတ်ဆင်ပါ ။
ကိုသက်အောင်
...
'' မြင်းမူ ''
မြစ်ဧရာကို ငေးရင်း
ဆင်ခြင်တုံတရား ရင့်သန်ခဲ့ပုံရတယ်
'မြစ်ဆိုတာ ပျိုမျစ်ရမယ်
မြို့ဆိုတာ မှီခိုသူအတွက် နှစ်မြို့ဖွယ်ဖြစ်ရမယ်' သူ ဟစ်ကြွေး
ဖိနှိပ်မှု ကြုံတွေ့တိုင်း
ဖြည်လျော့ထားတဲ့လက်ကို ဆုပ်ဖို့မမေ့တတ်တဲ့မြို့
သည်မြို့က
လူထုကို သစ္စာခံထားပေါ့ ။ ။
မောင်ထိုက်အောင်
၉ မေ ၂၀၂
...
t.me@moemaka
#MoeMaKaMedia
#WhatsHappeningInMyanmar
Posts
