ဆလိုင်းနံရံ - အ​ငွေ့အသက်နဲ့အာဟာရဖြစ်မှု

Photo Crd - Google

အ​ငွေ့အသက်နဲ့အာဟာရဖြစ်မှု

ဆလိုင်းနံရံ

(မိုးမခ) နိုဝင်ဘာ ၃ ၊ ၂၀၂၁

          ဒီ​နေ့အ​ကြောင်းကို ကျွန်​တော်သိပ်မ​တွေးဖြစ်​ပေမယ့် ဖြတ်သန်းခဲ့ပြီးသားအတိတ်​တွေအ​ကြောင်းကို​တော့  ဒီ​နေ့​တွေမှာတွေး​တွေးဖြစ်တယ်။​ ကျွန်​တော်တို့​တွေး​နေတာ​တွေဟာ တိုးတက်ရာ တိုးတက်​ကြောင်း​တွ၊ ​လေးနက်တဲ့ဒဿန​တွေ၊ ပညာရပ်ဆိုင်ရာ​တွေ ဖြစ်​ချင်မှ ဖြစ်မှာပါ။ တခါတ​လေလည်း တိုးတက်ရာတိုးတက်​ကြောင်း​တွေတွေးမိရင်​တော့ နေရထိုင်ရသက်သာမှာပဲ။ အခု​ထိတော့ ​တွေးတာ​တွေကိုက ပူ​ဆွေး သောကရောက်​​​​စေ​နေတာပဲ။ ဘာလို့လဲ။ ဘာလို့တွေး​ပဲ​တွေးတာက ပူ​ဆွေးရတာလဲ။ ​သောက​ရောက်ရတာလဲ။ ကျွန်​တော်တို့​ဘဝ​တွေက အချိန်တိုင်း၊ နာရီ၊ စက္ကန့်တိုင်း၊ ပစ္စုပ္ပန်၊ အနာဂတ်အားလုံး ပူ​ဆွေး၊ သောက​တွေချည်းပဲမို့လို့လား။ ပူ​ဆွေး၊​ သောကဆိုတာက ခံစားချက်သက်သက်ပဲလား။ လက်​တွေ့အသက်ရှင်ရတဲ့အ​ပေါ် ဘယ်လိုဖြစ်​​နေသလဲ။ ပျော်စရာ​တွေးတာ၊ ဝမ်းနည်းစရာ​တွေးတာဆိုပြီး ​ခေါင်းစဉ်တတ်​တွေးလို့ကိုမရတာ​တော့ ​သေချာတယ်။ တွေးစရာ​တွေ အားလုံးကပူ​ဆွေးစရာ​တွေ ဖြစ်​နေလို့လည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။​ တွေး​နေမိပြန်တာလည်း အဲ့ဒါပါပဲ။

             တ​နေရာရာက​နေ ထွက်​ပြေးလာရတဲ့အ​ကြောင်းရိုက်ထားတဲ့ ဇာတ်ကား​တွေကြည့်ဖူးကြတယ်မလား။ ထွက်​ပြေးတယ်ဆိုတာ တကယ်​တော့ သိပ်​ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး။ ထွက်​ပြေးတာက​တော့ ​ကောင်းပါတယ်။ လွတ်ဖို့ဆိုပြီး ​ယေဘုယျတွေးကြည့်ပြီး ထွက်​ပြေးတာ​အောင်မြင်ရင် ထွက်​ပြေးတာ​ကောင်း​ကြောင်း နားလည်လွယ်မယ်ထင်တယ်။ တကယ်က ထွက်​ပြေး​စေတဲ့အရာ​တွေရှိ​နေတာကသာ မ​ကောင်းတာ။ ထွက်​ပြေးရပြီဆိုရင်  ထွက်​ပြေး​စေတဲ့အရာ​တွေက ​ဘဝအတွက်ကြောက်စရာ​ကောင်း​နေလို့ပါပဲ။ ရွှေ့​ပြောင်းတာ၊ ခရီးသွားတာ​တွေက ​ပျော်စရာ​ကောင်းချင်​ကောင်းလိမ့်မယ်။ ထွက်​ပြေးရတယ်ဆိုတာက ဘယ်​တော့မှ မ​ကောင်းဘူး။ လွတ်​မြောက်ဖို့ဆိုကတည်းက ပိတ်​လှောင်မှုတခုခုရှိ​နေတာ မဟုတ်ရင် အန္တရာယ်ရှိ​နေလို့ပဲ​လေ။ ဟိုတ​လောက​တော့ ကျွန်​တော်တို့နိုင်ငံကလူ​တော်​တော်များထွက်​ပြေးကြတယ်။ ကိုယ့်ဘဝနဲ့ကိုယ်ထွက်​ပြေး​နေကြတာ ကျွန်​တော်​တွေ့တယ်။ ကျွန်​တော်​မ​တွေ့တာ​တွေလည်း အများကြီးပဲ။ဒါ​ပေမယ့် ​သေချာတာကထွက်​ပြေး​နေကြတာ​တွေ အများကြီး​၊ ကြောက်ခမန်းလိလိ ဖြစ်ပျက်​​နေတယ်ဆိုတာပဲ ။

         လွန်ခဲ့တဲ့ခြောက်လ​လောက်က  ဆိုရှယ်မီဒီယာ​ပေါ် လူတ​ယောက်ဓာတ်ပုံ​တင်ကြပြီး RIP ဆိုပြီး ​ရေးကြတယ်။ သူ့အ​ကြောင်းကို ဆက်စုံစမ်းဖတ်ဖြစ်​တော့ တကယ်​တော့အဲ့ဒီလူဟာ ထွက်​ပြေးရာမှာမလွတ်လို့အသတ်ခံရတဲ့လူဖြစ်​နေတယ်။ ကျွန်​တော့်သူငယ်ချင်းတ​ယောက်က​တော့ သူထွက်​ပြေးတာ လွတ်တဲ့အ​ကြောင်း ကျွန်​တော့်ကိုပြောပြဖူးတယ်။​​​ နောက်ထပ်တ​ယောက်က လူ​တွေအများကြီးလွတ်ဖို့ကာကွယ်ရင်း ထွက်​ပြေးတာ​နည်းနည်း​နောက်ကျလို့ ဒဏ်ရာ​တွေအများကြီးရခဲ့တဲ့လူနာကို ကျွန်​တော်ကိုယ်တိုင်သယ်​ပေးဖူးတယ်။ ထွက်​ပြေးချိန်မရလိုက်လို့ အဖမ်းခံရတဲ့အသိတ​ယောက်က အခုထိ​ထောင်ထဲမှာ ပိတ်​​လှောင်ခံ​နေရဆဲပဲ။ သူထွက်​ပြေးခွင့်ရခဲ့ရင် အပြင်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့သူဝါသနာပါတဲ့ နည်းပညာ​တွေ​နောက်လိုက်​နေတဲ့သူ့ပုံစံကို မြင်​ယောင်မိတယ်။ ဒါ​ပေမယ့်သူ မလွတ်ခဲ့ဘူး။ ထွက်​ပြေးချိန်မရလိုက်ဘူး။ သြော်  လွတ်ဖို့ လွတ်ဖို့။​ ထွက်​ပြေးရမယ့်အ​နေအထားမှာ ထွက်​ပြေးခြင်းကတော်​တော်အ​ရေးကြီးတာပဲ။ခုတ​လောမိုးထဲ​လေထဲလူ​တွေ ထွက်​ပြေး​နေကြရတဲ့ပုံ​တွေ အမြဲတမ်းမြင်​နေရတယ်။ အကုန်လုံးလွတ်​မြောက်ကြပါ​စေ။ ထွက်​ပြေးကြရတဲ့အ​ခြေ​အ​နေမှာ မ​အောင်မြင်တဲ့ထွက်​ပြေးခြင်းက ​ကြောက်စရာ​ကောင်းတယ်။ ထွက်​ပြေးစရာမလိုတဲ့အခိုက်အတန့်​တွေအတွက်​တော့ ဝမ်းသာပါတယ်။ ဒါ​ပေမယ့် ကျွန်​တော်တို့​ကောင်​တွေက​ရော မြင်​နေရတာ၊ ကြား​နေရတာ​တွေအ​ပေါ် အချိန်တန်ရင်​မေ့​မေ့သွားရတာပဲလား၊ ပိုထူးဆန်းတာ၊ ပိုအသစ်အဆန်းဖြစ်တာ​တွေလာရင် ​ပြေး​နေတာ​တွေအ​ကြောင်း​မေ့သွားမလားမသိဘူး။​ မ​မေ့​တော့​​ရော ဘာလုပ်မှာလဲ။ ဆက်ပြီး အား​ပေးရင်း၊ သတင်းဖတ်ရင်း၊ ပျော်ရင်း၊ ဝမ်းနည်းရင်းပဲလား။

          အခန်းငယ်က​လေးတခုထဲ တလ​နီးပါးလောက် ​ကွေး​နေဖူး​တယ်။ မကြာ​သေးပါဘူး။ သုံးလ​လောက်ကပါ။ ဘယ်သူကမှ ကျွန်​တော့်ကိုအတင်းအဓမ္မ​နေခိုင်းလို့​တော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်​တော့်ဟာကျွန်​တော်​​ အောင်း​နေတာ၊ အပြင်မထွက်ရဲတာ။ ကမ္ဘာ့ကပ်​​ရောဂါဖြစ်တဲ့ကိုဗစ်ပိုးက ကျွန်​တော့်ခန္ဓာကိုယ်ထဲ​ရောက်​နေလို့ ​ဆောက်တည်ရာမရဖြစ်​နေခဲ့တာ။ အဲ့ဒီတုန်းက သတင်း​တွေဆို နာ​​ရေးသတင်း​တွေချည်းပဲဖတ်ရတယ်။ ကျွန်​တော့်ဆီမှာ ဘာ​ဆေးမှလည်းမရှိဘူး၊ အသက်ရှူကြပ်လာရင်ရှူဖို့ ​အောက်ဆီဂျင်ရနိုင်ဖို့လည်းမလွယ်ဘူး၊​ အောက်ဆီဂျင်တိုင်းတဲ့စက်လည်း မရှိဘူး။ ကျွန်​တော့်လို အိမ်​လေးထဲ အောင်း​နေရင်း​သေသွားတဲ့လူ​တွေမြင်ရင် ကျွန်​တော့်ကိုကျွန်​တော်လည်း ပြင်ဆင်ထားရတယ်။ ကျွန်​တော်တို့အိမ်နားက လူ​တချို့ အ​လောင်း​တွေသယ်လာကြရင် ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း စိတ်ထဲပြင်ဆင်ရပြန်တယ်။ အကူအညီလိုသူတချို့ က​တော့  အလံဖြူနဲ့အလံနီ​တွေ အိမ်​ရှေ့​ထောင်ထားကြ​တော့ ကျွန်​တော့်ဆီမှာအဖြူ​ရောင်နဲ့အနီ​ရောင် ပိတ်စ​တွေ ရှာကြည့်မိလိုက်​သေးတယ်။ ကျွန်​တော်အဲ့ဒီတုန်းက ထွက်​ပြေးလို့မရမှန်း ကျွန်​တော်သိတယ်။ ရင်ဆိုင်ခဲ့တာပဲလို့ ​ပြောလို့လည်းမရဘူး။ အဲ့ဒီ​အ​ခြေအ​နေ​တွေ အများကြီးရှိ​နေနိုင်တာပဲ။ တကယ်က​တော့ အပြင်မှာတကယ်ဖြစ်​နေတာ​တွေ၊ လက်​တွေ့ကြုံ​တွေ့​နေရတာ​တွေပဲ။ လူ​တွေတကယ်အသက်ရှင်ကြရတာ၊ ကပ်​ဘေး​တွေရင်ဆိုင်​နေရတာ​တွေက တကယ်​တော့လက်​တွေ့အပြင်မှာချည်းပဲ။ ပြေးသူ​တွေအ​ကြောင်းသတင်းဖတ်ခဲ့သလို ​အခုပြေးရသူဘဝလိုလို​ရောက်သွားတယ်။ ဖတ်ရတာ၊ ကြားရတာကတဖက်။ လက်​တွေ့ကြုံ​နေရသူကတဖက်​ပေါ့။

       ကျွန်​တော့်ဖေ့စ်ဘုတ်အ​ကောင့်ထဲက သူငယ်ချင်းတချို့​တွေ မ​တွေ့ရတာအ​တော်ကြာပြီ။ တချို့က ဟာသ​လေး​တွေ၊​ ပေါက်ကရ​တွေတင်တင်တတ်လို့​သတိထားမိတယ်။ တချို့က ဘုကလန့်​စာ​တွေ၊ဝေဖန်​​ရေး​တွေ၊ ဖြစ်ရမယ့်အ​ကြောင်းချင်းရာ​တွေရေးကြလို့သတိထားမိတယ်။ ကျွန်​တော်တို့လို လူငယ်​တွေပါပဲ။ တက်တက်ကြွကြွနဲ့အမြဲတမ်း လိုင်း​ပေါ်​ရောက်​ရောက်လာကြတဲ့သူ​တွေ၊ ဆိုရှယ်မီဒီယာဖေ့စ်ဘုတ်ကို စွဲလမ်း​နေကြတဲ့သူလိုငါလို လူငယ်တွေ။ သူတို့ ဘာမှမ​ရေး မတင်ကြ​တော့ သတိမထားမိ​တော့ဘူး။ သူတို့ဆိုရှယ်မီဒီယာသုံး နား​နေကြတာလားလို့​တွေးမိဖူးသေးတယ်။ ဒီ​နေ့သူတို့အ​ကြောင်း ​ရေးထားတဲ့စာတို​လေး တခုတက်လာတယ်။ သူတို့က လွန်ခဲ့တဲ့လ​တွေကတည်းက အဖမ်းခံရပြီး နှစ်ရှည်​လရှည် ​​​ထောင်ချခံ​နေကြရတာတဲ့။ ကျွန်​တော် စွံ့အသွားတယ်။ သူတို့ဘဝမှာ လက်​တွေ့ကြုံ​နေရတာ​တွေ က ကျွန်​တော်တို့ရဲ့သူတို့အ​ကြောင်းမြင်တာ၊ သိတာ​နဲ့​တော်​တော်​ဝေး​နေတယ်။ သူတို့​လိုင်း​ပေါ်က​ပျောက်သွား​တော့ အမှုမဲ့အမှတ်​မေ့ဖြစ်ကြတာပါပဲ။ သူတို့စာ​တွေ၊ သူတို့အ​တွေးအ​ခေါ်​တွေ လိုင်း​ပေါ်တင်တုန်းက​တော့ အသည်း​တွေ​ပေးကြ၊ ရှယ်ကြတယ်၊ အား​ပေးကြတယ်။ ဒါ​ပေမယ့် ဆိုရှယ်မီဒီယာအ​ပေါ်မှာ​လေးပဲ။ ကျွန်​တော်တို့အား​ပေးခဲ့တာ​တွေက သူတို့လက်​တွေ့ဘဝအတွက်ဘာဖြစ်​စေသလဲ​တော့မသိဘူး။ ဒါ​ပေမယ့် ကျွန်​တော်တို့ရဲ့ Likes၊share​ တွေ​လောက်က သူတို့လက်​တွေ့ဘဝနဲ့ အများကြီး​​ဝေး​နေတယ်ဆိုတာ​တော့ ​သေချာတယ်။ တခုခုက​တော့ ​တွေးကြည့်မှဖြစ်မယ်။ လက်​တွေ့ဘဝမှာ ကြုံကြရတာ ဆိုရှယ်မီဒီယာ​ပေါ်ကမြင်​နေ​တာ​တွေနဲ့မပြီးတာ ​သေချာတယ်။ ဟုတ်တယ်။ လက်​တွေ့ဘဝက အ​ရေးကြီးတယ်။​ ပြေးရတာ​တွေ၊ သတင်းမကြားရ​တော့တာတွေ၊ RIP​ တွေ။

        အာသာ​ဖြေရုံနဲ့ သ​​န္ဓေတည်ဖို့စိတ်ကူးယဉ်လို့ရမလားတဲ့။ စ​နေ​နေ့မနက်စော​စော လူအများကြီးရှိတဲ့အဖွဲ့ထဲ စာတ​စောင်ဝင်လာတယ်။ ခံစားချက်ကို ယုံ ကြည်လို့ရချင်ရမယ်။ ဒါ​ပေမယ့်တကယ့်ဘဝကို သတိရ​နေမှဖြစ်မယ်။ ဒုက္ခစစ်စစ်ဟာ လက်​တွေ့မှာသာရှိပြီး သုခစစ်စစ်ကလည်း လက်​တွေ့စစ်စစ်မှာသာရနိုင်တယ်။ စိတ်ခံစားချက်​​​တွေကို စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာမှာသက်သက်အချိန်ဖြုန်းရင်း ​​ကျေနပ်ကြ၊​ ပေါက်ကွဲကြလို့ရ​ပေမယ့်  အချိန်တန်ရင် လက်​တွေ့ကမ္ဘာမှာပဲ​နေ​နေကြတာပါပဲ။ မ​ကျေနပ်မှု​တွေကိုလည်း ကြိုက်သလိုချပြလို့ရ၊​ မကျေနပ်​စေတဲ့အရာ​တွေကိုလည်း ကြိုက်သလို​လှောင်​ပြောင်ပြီးရင် ပြီးသွားသလား။​ ကျွန်​တော်တို့က​တော့ ပတ်ဝန်းကျင်အ​ပေါ် ပေါက်ကွဲမှု၊ ချစ်မှု၊ မုန်းမှု​တွေကိုဒီအတိုင်းဆိုရှယ်မီဒီယာအ​ပေါ်လွှတ်ချလိုက်တယ်ဆို​ပေမယ့် လက်​တွေ့အတွက်​ရော ဘယ်လိုအကျိုးဆက်ရှိစေသလဲ။ လက်​တွေ့ကမ္ဘာကို မသိချင်​ယောင်​ဆောင်လို့က မရဘူး။​ သေတာ​တွေ၊​ ထောင်ချခံရတာ​၊ မတရားမှု​တွေကြုံ​တွေ့ခံ​နေရတာတွေက ဝမ်းနည်းတယ်၊ ခံပြင်းတယ်၊ မကြိုက်ဘူး။ စိတ်ထဲမှာ​တော့ အဲ့လိုဖြစ်​နေပြီ။ အဲ့ဒါကိုဆိုရှယ်မီဒီယာ​ပေါ်မှာ​ပေါက်ကွဲလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ ကျွန်​တော့်လိုလူ​တွေအများကြီးရှိ​နေကြတာ တွေ့​နေရတာပဲ။ နောက်မနက်ကျရင်​တော့ ထမယ်၊​ ဈေးသွားမယ်၊ ထမင်းချက်မယ်၊ စားမယ်။ မ​နေ့ကနဲ့ဒီ​နေ့ရဲ့လက်​တွေ့ဘဝမှာ ကုန်​ဈေးနှုန်းတက်​နေတာ​တွေ၊ မ​နေ့ကထက် ဒီ​နေ့လက်ထဲက​ငွေ ​လျော့သွားတာ​တွေကလက်​တွေ့ဘဝမှ ာကြုံရတယ်။

          လက်​တွေ့အ​ကြောင်း​တွေးမိ​နေတယ်။ ​တောထဲ၊ ​တောင်ထဲ စစ်​ဘေး​ရှောင်နေတာ​တွေ၊​ ထောင်ကျ​နေတာ​တွေ၊ စစ်​ကြော​ရေးမှာနှိပ်စက်ခံ​နေရတာ​တွေ၊​ သေ​နေတာ​တွေ၊ အသတ်ခံရတာ​တွေ၊ ကုန်​ဈေးနှုန်းတက်​နေတာ​တွေ၊ စားဖို့တကယ်မရှိတာ​တွေ၊ အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်​နေတာ​​တွေ၊ အကြမ်းဖက်ခံရတာ​တွေ၊ မတရားမှုတွေ၊ အာဏာရှင်လက်​အောက်​ရောက်​နေတာ​တွေက လက်​တွေ့​တွေချည်းပဲ။ ကျွန်​တော်ဆက်​တွေးမိတယ်။ ကျွန်​တော်တို့မှာ ခံစားချက်​တွေရှိတယ်၊အမုန်း​တွေရှိတယ်၊ အချစ်​တွေရှိတယ်၊ ခံယူချက်​တွေရှိတယ်၊ မကြိုက်တာရှိတယ်၊ ကြိုက်တာရှိတယ်။ လက်ရှိကို ​တွေးမိပြန်လာတယ်။ လက်​တွေ့ဖြစ်ပျက်​နေတဲ့အရာ​တွေအ​ပေါ်  ကျွန်​တော်တို့ခံစားချက်​တွေရှိတယ်၊ အမုန်း​တွေရှိတယ်၊ အချစ်​တွေရှိတယ်၊ ခံယူချက်​တွေရှိတယ်၊ မကြိုက်တာရှိတယ်၊ ကြိုက်တာရှိတယ်။ အဲ့တာ​တွေကို ဘယ်လို​ရင်ဆိုင်​နေကြသလဲ​။ လူ​တော်​တော်များက ခံစားချက်​တွေ၊ ကြိုက်တာ/မကြိုက်တာ​တွေအ​ပေါ် လူအုပ်စုအလိုက်တူ​တာများပါတယ်။ လူအုပ်စုနဲ့မတူသူ​တွေကလည် းသပ်သပ်​ကလေး​တော့ရှိတယ်။ ကြား​နေ​တွေဆို​ပြီး​ပြောကြဆိုကြတာ​တွေ​တော့​တွေ့တယ်။ အဲ့ဒီကိစ္စခဏထားလိုက်ပါ​တော့။ ကျွန်​တော်​တွေးတာက လက်​တွေ့ဘဝအ​ကြောင်း​။ လက်​တွေ့မှာ တကယ်ရင်ဆိုင်အသက်ရှင်တဲ့အခါ လူအုပ်စုကြီးကလည်းကွဲပြားမှုရှိတယ်။ တချို့က​တောထဲ​တောင်ထဲ၊ တချို့က အလုပ်နဲ့အကိုင်နဲ့၊ တချို့က အလုပ်မရှိအကိုင်မရှိ ။ လက်​တွေ့ဘဝအတွက် တကယ်​တွေးကြည့်ပြီး ခံယူချက်​တူသူ၊ ပန်းတိုင်တူသူလူအုပ်စုက ဘယ်လို​ရှေ့ဆက်မလဲ။ ခံစားချက်​တွေ ခံယူချက်​တွေပဲတူလို့ရတယ် လက်​တွေ့ဘဝ​တွေကအတင်းတူခိုင်းလို့ကမရဘူး။

          လူ​တွေရဲ့လက်​တွေ့ဘဝ​တွေ၊ စိတ်ထဲကခံယူချက်​နဲ့ခံစားချက်​တွေ ပတ်ပြီးတွေးမိရင်း ​တွေးမိရင်း  ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဆီပဲပြန်​ရောက်လာ​တယ်။​ နောက်ဆုံး​တော့ ကိုယ့်ရဲ့လက်​တွေ့ဘဝမှာပဲအဆုံးသတ်တာပါပဲ။ ကျွန်​တော်ကလည်း လူအုပ်စုထဲက​ကောင်ပဲ။ လမ်းချင်းတူသူ​တွေနဲ့​လျှောက်လာသူပါပဲ။ ဆိုရှယ်မီဒီယာ​ပေါ်မှာ ​ပေါက်ကွဲရင်ကွဲ၊ သတင်းတွေအ​ပေါ် ​ပျော်လိုက်၊​ ဒေါသထွက်လိုက်၊ နာကျည်းလိုက်နဲ့အချိန်​တော်​တော်များကုန်ဆုံး​နေသူပါပဲ။ လက်​တွေ့ဘဝမှာ ကျွန်​တော်​တကယ်လုပ်ရတာ​တွေက စိတ်ရှိတိုင်း၊​ သတင်း​တွေအ​ပေါ်၊စနစ်​တွေအ​ပေါ် ပေါက်ကွဲတဲ့အတိုင်း၊ နာကျည်းတဲ့အတိုင်း၊​ ပျော်ရတဲ့အတိုင်း၊ တက်ကြွတဲ့အတိုင်း ဖြစ်နေတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ​သေချာတယ်။ တလ​လောက်​တောင် အခန်းငယ်ထဲ​အောင်း​နေ​သေးတဲ့​ကောင်ပဲ။ လက်​တွေ့ဘဝမှာ ကျွန်​တော်လုပ်နိုင်တာနည်းနည်း၊ မလုပ်နိုင်တာ များများ။ တခြားလူ​တွေလည်း လက်​တွေ့ဘဝမှာ တကယ်ရင်ဆိုင်​နေတာ​တွေက မတူနိုင်ဘူး။ တချို့က​တော့ ​တော်​တော်ကြီးကိုလုပ်နိုင်၊ တတ်နိုင်တဲ့သူရှိသလို လက်​တွေ့မှာဝမ်း​ရေး​တောင်​ဖြေရှင်းဖို့ခက်​နေတဲ့သူလည်းရှိမှာ​သေချာတယ်။ ကျွန်​တော်တို့ ​ပေါက်ကွဲတဲ့အတိုင်း၊နာကျည်းတဲ့အတိုင်း၊​ ပြောင်းလဲ​စေချင်တဲ့အတိုင်း အရှင်းဆုံးစကားလုံးသုံးရရင် စိတ်ရှိတိုင်း မဖြစ်ဘူးဆိုတာပါပဲ။ အဲ့ဒါ​တောင် အုပ်စုတူ​တခုထဲကမှ ပန်းတိုင်တူ​ပေမယ့် လက်​တွေ့ဘဝ​အ​ခြေအ​နေကိုယ်စီအ​ပေါ်အ​ခြေခံပြီး ခံယူချက်နဲ့​လျှောက်တဲ့လမ်းက​ လက်​တွေ့မှာမတူနိုင်ဘူး။လက်​တွေ့မှာပဲ ​နေ​နေရတာ။ လက်​တွေ့မှာ အ​ဖြေမရှိ​စေတဲ့​ပေါက်ကွဲမှုသက်သက်က ဘာထူးမလဲ။ ကျွန်​တော်တို့​ခံစားတာ​တွေက၊​​ ပေါက်ကွဲတာ​တွေက လက်​တွေ့ဘဝအတွက်အကျိုးပြုသင့်သ​လောက်ပြုသင့်​တယ်။ ဒါ​ပေမယ့် အကျိုးပြု​စေချင်သ​လောက် လက်​တွေ့ဘဝက ခွင့်ပြုချင်မှခွင့်ပြုမယ်။ တကယ်က လက်​တွေ့ဘဝမှာ  ဆိုရှယ်မီဒီယာ​ပေါ်က ​ပေါက်ကွဲ​နေကြတဲ့အတိုင်း အမြဲတမ်းမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ​သေချာတယ်။ ပန်းတိုင်တခုကို စိတ်ကူးယဉ်၊ ခံစားချက်​တွေ သက်သက်နဲ့သွားရင် လက်​တွေ့ဘဝမှာ လစ်ဟာမှု​တွေပိုများလာ​တော့တာပဲ။ ဒီလူအုပ်စုကြီးရဲ့သ​ဘော၊ သဘာဝကို နားလည်သွားတဲ့လူဟာ အပြင်မှာ​ပျော်မြူး​နေပြီး လိုင်း​ပေါ် ​တောက်တ​ခေါက်​ခေါက်နဲ့​နေ နည်းကို အသုံးချသွားကြမှာပဲ။ လက်​တွေ့ဘဝက အ​ရေးကြီးတယ်။ လက်​တွေ့ဘဝကသာ အစစ်အမှန်​တွေဖြစ်တယ်။ လက်​တွေ့ဘဝအတွက်က လက်​တွေ့ဆန်မှုက အ​ရေးကြီးဆုံးပါပဲ။ ဆိုရှယ်မီဒီယာရဲ့စိတ်ကူးယဉ်နဲ့ခံစားချက်သက်သက်အ​ကြောင်း​တွေကို လက်​တွေ့ဘဝနဲ့အမြဲချိန်ထိုးကြည့်​မှပဲ လူတချို့စာ​တွေမဖတ်ဖြစ်​တော့တာ။

      ​​​ဒီလိုပဲတွေးမိ​နေရင်းမ​ပျော်ရတဲ့အ​ကြောင်းတချို့က နားလည်သလိုလိုရှိလာတယ်။​ ဆက်​တွေးရမလားဆိုပြီး​တွေးမိ​တော့ နာရီကြည့်မိတယ်။ မနက် ၂ နာရီထိုး​တော့မယ်။ လက်​တွေ့ဘဝမှာ အိပ်ဖို့အချိန်​ရောက်​နေပြီ။

ဆလိုင်းနံရံ

2:00 am

1st Nov ,2021 

Join Us @ MoeMaKa Telegram
t.me@moemaka
#MoeMaKaMedia
#WhatsHappeningInMyanmar