ကြည်နိုင် - * ငါ့ ခြောက်အိပ်မက် *
* ငါ့ ခြောက်အိပ်မက် *
ကြည်နိုင်
(မိုးမခ) အောက်တိုဘာ ၆၊ ၂၀၂၂
( ၁ )
* အိပ်မက်ထဲမှာ
ငါ့ ငယ်ဘဝ ကိုယ်ထင်ပြလာတယ်။
တို့ရွာ အရှေ့ဘက် တာရိုးပေါ် တက်ရင်း
နွေကာလ တာဆိပ်ချောင်းရဲ့ ရင်တွင်း
သူငယ်ချင်းတသိုက် လျှောတိုက်ဆင်းခဲ့ကြ။
တို့ရွာသူ အပျိုမတို့
ယုံကြည်ချက် အပြည့်နဲ့
ချောင်းသဲပြင် လက်ယက်တွင်းမှာ
ရေကြည်ရှာကြလို့။
* ဟဲ့ ကျောင်းချိန်နီးနေပြီ သွားကြ တဲ့။
ဘာရမလဲ တို့လည်းတူးတတ်ပါ့ ဆိုကာ
သဲပြင် လက်တင် ခြစ်ကုပ်
ယက်ရင်းက သဲတွေ ပို့ကျ ၊
လက်ယက်တွင်းက လက်ယက်ကုန်းဖြစ်ပေါ့။
* ဟဲ့ အဲဒီမှာဆော့နေ၊ကြားကြလား ဂလိုင်ခေါက်သံ
ဒီတော့မှ
ကမန်းကတန်း တာရိုးပေါ် ပြေးတက်
တာတဖက် လယ်ကွင်းစပ်က
စာသင်ကျောင်းလေးဆီ ခြေကုန်သုတ်ကာ
နွားပြေးနွားလိုက်တွေ ပမာပါ့။
တကိုယ်လုံးလည်း သဲတွေကပ်၊ ဖုန်တွေထပ်
မောတဟိုက်ဟိုက်နဲ့ ချွေးစေးတွေ စီးကပ်လို့။
ဆရာမ မတ်တပ်ရပ်ခိုင်း ဒဏ်ပေးတော့
ရှုံ့မဲ့မဲ့နဲ့၊သူ့ငါကြည့် ငါ့သူကြည့်နဲ့ ၊
ဒါပေမယ့်လည်း ပျော်ခဲ့တဲ့ အရှိန်က မသေ။
ခုတော့လည်း
ငါ့ငယ်ဘဝ ပျောက်ဆုံးခဲ့ပေါ့။
( ၂ )
* ငါ့ ခြောက်အိပ်မက် ထဲမှာ ပီကာဆိုက
သူ့ ဂွါရာနီကာပန်းချီကား ထောင်ပြနေရဲ့။
ငါ မျက်စိ မှိတ်ထားမိ၊
ဘယ်သူက တံခါးပိတ်ထားလို့လဲ ၊
မှိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးထဲက
သဲမဝင်ဘဲနဲ့လည်း နှင်းပေါက်တွေ
တပေါက်ပေါက် ကျလို့။
* ငါ့ ငယ်ဘဝ ကိုယ်ထင်ပြလာပြန်ပြီ ၊
ကျောက်သင်ပုန်းလေး တချပ်
နှစ်စောင်တွဲ သင်ပုန်းကြီးစာအုပ်လေး အဖုံးအုပ် ၊
အချောသပ် ဝါးခြမ်းပြားလေး နှစ်ဖက်ညှပ်လို့
အနှောင့်ကို အပ်ချည်နဲ့ ဖေါက်ချုပ်
မပြဲမစုတ်အောင် ကိုင်ရမတဲ့ ၊
အမေ့ရဲ့လက်ရာ ငါမမေ့။
* ကျောက်တံ ပျောက်မှာစိုးလို့တဲ့
အိပ်ရှုံ့လေး ချုပ်၊ ကြိုးက လေးတွဲ
လည်ပင်းမှာ ဆွဲခဲ့ရ၊
ဒါလည်း အမေ့ရဲ့ ယုယမှု။
* ပုံရိပ်တွေထဲ ကြည်နူးနေဆဲမှာ
ဘာကြောင့်များ မွန့်ချ်ရဲ့ အော်သံက
နားဝ စူးရှလာရတာလဲ ၊
ပန်းချီကား တချပ်ရဲ့ သတ္တိ
ငါ့နားကို လာကလိနေရဲ့။
( ၃ )
* တကယ်ဖြစ်ခဲ့တာတဲ့ ၊
မဟုတ်ဘူး၊ မယုံဘူး၊ မဖြစ်နိုင်ဘူး၊
ငါ မရူးသေးပါဘူး၊
မခံနိုင်လို့ နားပိတ်ငြင်းလည်း အပိုပါပဲ။
* နားစွင့်ကြ၊ ပုစဉ်းတွေ ပျံဝဲသံ ၊
ပုစဉ်းတောင်သံကြိုး ဆိုတာ
စည်းဝါးကျမှ လှပတယ် မဟုတ်လား။
ခုတော့ လိမ်ဉာဏ်ဆင် ဇာတ်ခင်း
စည်းနင်းလို့ ဝါးမကျတော့
ပုစဉ်းတောင်ပံ ကျိုးလိမ့်မပ။
* နံရံတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါတုန်း
ဝုန်းခနဲ အသံများ
နားအကြားရိုင်းစွ။
ငါ့ ကျောက်သင်ပုန်းလေး ကျကွဲခဲ့ပေါ့ ၊
အမေချုပ်ပေးတဲ့ အိပ်ရှုံ့လေး
ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်။
ဖတ်စာအုပ်လေးမှာ
ဘာကြောင့် ဆေးနီတွေ စွန်းပေနေရတာလဲ။
* အို ပီကာဆို
ဂွါရာနီကာနဲ့ ငါ့ကို မခြောက်လှန့်ပါနဲ့။
( ၄ )
* ခုလေးတင်
ချောင်းသဲပြင်မှာ ပြေးဆော့ခဲ့ကြ ၊
တာပေါ်ကနေ လျှောတိုက်ခဲ့ကြ ၊
သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တူတူပုန်းခဲ့ကြ။
* ညဘက် မဟုတ်ပါဘူး၊
ဘာကြောင့် တစ်ယောက်ပျောက်နေတာလဲ ၊
မဟုတ်ဘူး နှစ်ယောက် ၊
သုံးယောက်၊ လေးယောက်
ခေါင်းထဲမှာ ချာချာလည်လို့ မူး နောက်နေ
မျက်လုံးတွေလည်း ပြာဝေ
သင်္ချာဂဏန်းတွေ ခုန်ပေါက်နေရဲ့။
* ငါ့သူငယ်ချင်း ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့် ၊
သူငယ်ချင်းရေ ထွက်ခဲ့တော့ ၊
ဒါ တူပုန်းတမ်း ကစားနေတာ မဟုတ်၊
လက်ယက်တွင်းတူးတမ်း ကစားနေတာမဟုတ် ၊
ဆရာမရဲ့ ခေါင်း လောင်းကြီးက ခေါ်နေပြီ။
ကျောင်းနောက်ကျရင် ဆရာမ ဒဏ်ပေးလိမ့် ၊
ကကြီး ခကွေး အိမ်ကိုပြေးလေသလား။
* သတိမေ့ရင် ကောင်းမယ်၊
သတိရရင် မျက်ရေကျတယ်။
ထိတ်လန့် ရင်ဆို့ ၊
အို ပုစဉ်းတို့ နင်တို့အလှည့် စောင့်ပါ့။
* အမေ ဆုံးစဉ်က
ငါ့ညီမလေး ဆို့တက်သွားတော့
ငိုချလိုက်လို့ ငါတိုက်တွန်းခဲ့ ၊
ခု ငါ့ကို ဘယ်သူတိုက်တွန်းပါ့၊
ခုတော့ ငါ့ငယ်ဘဝတွေ
ပျောက်ဆုံးသွားပေါ့။
* သူတို့လေးတွေကိုကြည့်
ကြည်နူးမိတဲ့ ငါ့ငယ်ဘဝ
ခု ဘယ်ရောက်သွားရတာလဲ။
* ပျောက်ခြင်းမလှ ပျောက်ဆုံး
ဝရုန်းသုန်းကား ပွက်လောရိုက်
အမိုက်ဆုံး အ မှောင်ကြား ၊
အို နားထဲမှာ မွန့်ချ်ရဲ့ အော်သံက
စူးရှလှချည့်။
* အမေတယောက်ရဲ့ ရှိုက်သံ
နံရံထိ တုန်ခါနေ၊
မွန့်ချ်ရေ သင့်ပန်းချီကား ပြန်ယူလှဲ့ပါ။
( ၅ )
* ငါ ခြောက်အိပ်မက် မက်နေရဲ့
ဂွါရာနီကာစာသင်ခန်း
လှမ်းဝင်မိတဲ့ မိခင်
သူ့ရင်ကို ဘယ်သူဆောင့်ကန်သလဲ ၊
သားရင်သွေးရဲ့ အသံ ၊ ပဲ့တင်ပြန်နေရဲ့ ၊
တဆတ်ဆတ် ခုန်နေတဲ့ နှလုံး
ဘယ်သူက ပျက်သုန်းအောင်
ညှစ်တုန်းလဲ။
* ငါ့ ငယ်ဘဝရဲ့ လည်မျိုကို
ဘယ်လိုအရာက ဆုပ်ညှစ်ထားပါလိမ့်။
ငါ့ မျက်လုံးကို ငါမယုံ
ပြူးကျယ်လာတဲ့ မျက်စိက မမြင်ရက်
မျက်လုံးအိမ် တိမ်သလာဖုံးလည်း ကောင်းရဲ့ ၊
ခုတော့ မျက်ရည်က ဖုံးသတဲ့လား။
ငါ့ ငယ်ဘဝကို လုယူသွားကြပြီ၊
လုပ်ရက်ပေ့ ဂွါရာနီကာရယ်။
( ၆ )
* အို အရပ်ကတို့၊ အမျိုးတို့
မိတ်ဆွေအပေါင်းတို့၊ ငါ့ကို လှုပ်နှိုးပါ့၊
အိပ်မက်ဆိုးက လန့်နိုးအောင်
လှုပ်နှိုးမယ့် အောင်သံကို
ငါ ကြားလိုလှပေါ့။ ။
ကြည်နိုင်
၃၊ ၁၀၊ ၂၀၂၂
-
t.me@moemaka
#MoeMaKaMedia
#WhatsHappeningInMyanmar
.png)
Posts
