ခင်လေး (Aotearoa) - မွေ့လျော်နေရာ ဂီတကမ္ဘာ
မွေ့လျော်နေရာ ဂီတကမ္ဘာ
ခင်လေး (Aotearoa)
(မိုးမခ) အောက်တိုဘာ ၁၊ ၂၀၂၃
ဒီတခါတော့ ဟိုးငယ်ငယ် ကလေးဘဝကထဲက အခုအချိန်အထိ ကိုယ်နဲ့ ခွဲနေလို့ မရတဲ့ တေးသီချင်းတွေ ကဗျာတွေအကြောင်း ရေးကြည့်ချင်ပါတယ်။ လူရယ်လို့ ဖြစ်လာကထဲက လူကြီးမိဘတွေ မြှူကြ ချော့ကြတဲ့ကလေးကဗျာတွေ မေမေ ဖွင့်ထားတဲ့ ရေဒီယိုက သီချင်းတွေ ဖေဖေ ညည်းတတ်တဲ့ အနှစ်နှစ်ဆယ်သီချင်းတွေ (ခုဆို နှစ် ၆၀၊ ၇၀ ခေါ်ရမယ်)၊ ဘွားဘွားကြိုက်တဲ့ ရွှေမန်းတင်မောင်ရဲ့ အဟဲလေးတွေ စတဲ့ စတဲ့ အမျိုးမျိုးသော မြန်မာ့ယဥ်ကျေးမှုရဲ့ essential element တွေဟာ ကိုယ့်နားထဲကို သာယာငြိမ့်ငြောင်းစွာ ဝင်လာခဲ့ကြပါတယ်။
နည်းနည်းလေးကြီးလာတော့ သောကြာနေ့တိုင်း အပတ်စဥ် မေမေဝယ်လာပေးတဲ့ ရွှေသွေး၊ တေဇ၊ ဒို့ကျောင်း သား၊ ဖွားဖွားလေး ဝယ်လာပေးတဲ့ မိုးသောက်ပန်း စတဲ့ စာစောင်လေးတွေက စာတွေ ကဗျာတွေ၊ အိမ်ကတစ်ခွေတည်းသော ပြည်လှဖေ သီချင်းတစ်ခွေတို့ ထပ်တိုးလာပါတယ်။
ပထမဆုံးသော ကက်ဆက်ခွေကလေးဖြစ်တဲ့ မေရှင် မေဆွိ ချစ်ရေစင် အခွေလေးကို ကိုယ် ၁၀ နှစ်လောက်မှာ ရတော့ ပျော်မဆုံးပေါ့၊ ခုချိန်ထိ အဲဒီ အခွေထဲက သီချင်းတွေ အလွတ်ရဆဲ။ နောက် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ရုပ်ရှင်သီချင်းတွေ၊ စတီရီယိုသီချင်းတွေဟာ ကိုယ့်ဘဝရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေနဲ့အတူ စိတ်ခံစားမှုများစွာကို ခံစားဖော် လောကဓံကြံ့ကြံ့ခံရင်ဆိုင်ရာမှာ အားပေးဖော်တွေအဖြစ် အခန်းကဏ္ဌပေါင်း များစွာကနေ ပါဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒီသီချင်းလေးတွေဟာ ကိုယ့်ဘဝကို ဘယ်လို အဖော်ပြုခဲ့တယ်၊ ဘယ်လိုအားပေးခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေ၊ သီချင်း တစ်ပုဒ်ချင်းစီရဲ့ highlight လေးတွေကို စီကာစဥ်ကာ ရေးကြည့်သွားပါမယ်။
ပထမဆုံး လောလောဆယ်မှာအကြိုက်ဆုံး ခွန်အားအရှိဆုံး သီချင်းတစ်ပုဒ်နဲ့ စပါမယ်။ ABBA အဖွဲ့ရဲ့ Move On သီချင်းပါ။ ABBA ကို ကိုယ်ငယ်ငယ်ကလေးထဲက ကြိုက်ပါတယ်။ ၁၉၈၀ ပြည့်လွန်နှစ်များက မြန်မာ့အသံ အဂႅလိပ်ပိုင်း ရေဒီယိုမှာ မကြာခဏကြားရလေ့ရှိတဲ့ Dancing Queen တို့ Thank you for the music တို့ဟာ ကိုယ့် ABBA အဘိဓာန်ထဲက ပထမဆုံးသီချင်းတွေပါပဲ။ ဆယ်ကျော်သက်တယောက်ရဲ့ ပေါ့ပါးသွက် လက်တဲ့အတွေးတွေနဲ့ စိတ်ကူးယဥ်စရာ ပျော်ရွှင်စရာသီချင်းလေးတွေပေါ့။ ဘဝရဲ့လှိုင်းလေတွေကြားမှာ ရုန်းကန်ရင်း သက္ကရာဇ် ၂၀၁၀ ပြည့်လွန် နှစ်များမှာ Move on ကို ကိုယ်သတိထားမိလာပါတယ်။ သီချင်းရေးဆရာတွေကတော့ ABBAရဲ့ ပင်တိုင် Benny Andersson, Bjoern K Ulvaeus နဲ့ Stig Anderson တို့ ဖြစ်ကြပါတယ်။ ဒီသီချင်းလေးကို ၁၉၇၇ ဒီဇင်ဘာလ ၁၂ ရက်နေ့ထဲက ထုတ်ခဲ့တာပါ၊ မကြာခဏလဲ ကြားဖူးခဲ့ပေမယ့် ကိုယ့်ရင်ထဲအထိရောက်မလာခဲ့ပါဘူး။ အော်ကလန်ရောက်လို့ မဖြစ်မနေ ကားမောင်းရတဲ့အချိန်ရောက်တော့မှ တနေ့ ကားထဲမှာနားထောင်ရင်း စာသားတွေကို လေးလေးနက်နက်စဥ်းစားကြည့်မိပါတယ်။ ခြေဆင်းကစလို့ သီချင်းတစ်ပုဒ်လုံးဟာ ကိုယ်နားလည်နိုင်တဲ့၊ နှစ်သက်တဲ့ ဘဝနေ နည်းတွေနဲ့ ပြည့်နှက်လို့နေပါတယ်။ တစ်ပိုဒ်ချင်းကြည့်ကြည့်ရအောင်နော်။
"They say a restless body can hide a peaceful soul.
မတည်ငြိမ်တဲ့သူရဲ့ရင်ထဲမှာ အေးငြိမ်းတဲ့ ဝိညာဥ်ရှိနေသတဲ့။ သိပ်မှန်တာပေါ့၊ အပြင်ကကြည့်ရင် သိပ်အေးချမ်းတည်ငြိမ်ပါတယ်ဆိုတဲ့လူတွေရဲ့ ရင်ထဲမှာလဲ မတည်မငြိမ် ဗလောင်ဆူနေတဲ့စိတ်တွေ ရှိနေမှာပဲ။ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို အဖုံးကိုပဲကြည့်ပြီး ဆုံးဖြတ်လို့မရသလို လူတစ်ယောက်ကိုလဲ အပြင်ပန်းကိုပဲကြည့်ပြီး မဝေဖန်သင့်၊ မခွဲခြားသင့်ပါဘူး။
A voyager, and a settler, they both have a distant goal.
ခရီးသွားနေတဲ့သူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်နေရာထဲမှာ အတည်တကျနေနေတဲ့သူတစ်ယောက်၊ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အထင်ကရရည်မှန်းချက်တွေ တစ်ခုစီရှိလို့နေကြတယ်တဲ့။ ဒါလဲ သေချာတာပေါ့။ လူတိုင်းလူတိုင်းဟာ ကိုယ်ယုံကြည်ရာ တန်ဖိုးထားရာ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ဆီကို ကိုယ်နည်းနဲ့ကိုယ် သွားနေကြတာပဲ။
If I explore the heavens, or if I search inside.Well, it really doesn't matter as long as I can tell myselfI've always tried."
နိဗ္ဗာန်ဘုံကိုပဲ သွားလေ့လာလာ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပဲ လေးလေးနက်နက် စဥ်းစားစဥ်းစား၊ အမြဲတမ်းအကောင်းဆုံးကြိုးစားနေတယ်ဆိုတာ ကိုယ်ကိုကိုယ် ပြန်ပြောနိုင်ရင်ပြီးတာပဲတဲ့။ အဓိပ္ပာယ်တွေ ဒဿနတွေ တစ်ပုံကြီးပါပဲ။ ကိုယ်နားလည်သလောက်တွေးကြည့်ရရင် ကောင်းပေ့ဆိုတဲ့ လူ အထင်ကြီးစရာ အောင်မြင်မှုတွေပဲရရ၊ လူမသိသူမသိ ကိုယ့်ဘာသာ ကျေ နပ်ပီတိဖြစ်စရာလေးတွေပဲ လုပ်ခဲ့နိုင်လုပ်ခဲ့နိုင် ငါတတ်နိုင်သမျှ အကောင်းဆုံး လုပ်ခဲ့တာပဲလို့ပြန်တွေးတိုင်း ပီတိဖြစ်နေနိုင်ရင် နေရကျိုးနပ်တာပါပဲ။ ဒီတော့ ကိုယ့်တန်ဖိုး၊ ကိုယ့်ယုံ ကြည်ချက်ကို ကိုယ့်ဘာသာ နားလည်ပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ရောင့်ရဲ ချမ်းသာစွာ နေတတ်ဖို့ သတိပေးနေသလိုပါပဲ။ အဲဒီလို တွေးတတ်လာရင် အခြားသူတွေရဲ့ အောင်မြင်မှုကို ဝမ်းသာပေးနိုင်တဲ့ မုဒိတာ ပွားနိုင်တဲ့အဆင့်ကို ရောက်လာနိုင်တာပေါ့။ ဒါက ဗုဒ္ဓဘာသာ ရှုထောင့်က။
လူသားဖွံ့ဖြိုးမှု သီအိုရီတခုဖြစ်တဲ့ မက်စလိုရဲ့လိုအပ်မှု အဆင့်တွေဘက်ကနေကြည့်မယ်ဆိုရင်လဲ ကိုယ့်ကကိုယ်နားလည်လာနိုင်ခြင်းဟာ ဖွံ့ဖြိုးမှုတြိဂံရဲ့ အပေါ်ဆုံးမှာရှိနေလို့ လူတယောက် တည်ငြိမ်အောင်မြင်နိုင်ဖို့ အလိုအပ်ဆုံးအရာလို့ ညွှန်ပြနေပါတယ်။ ဒီတော့ ဒီစာသားကို နားထောင်မိတိုင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိစစ်ဖို့ ကိုယ်ဘယ်နေရာမှာရှိနေသလဲဆိုတာသိနားလည်ဖို့ လက်ခံနိုင်ဖို့ ဘယ်လောက်အရေးကြီးတယ်ဆိုတာကို အမြဲသတိထားမိလာပါတယ်။
Like a roller in the ocean, life is motion, Move on
ပင်လယ်ထဲမှာ လိပ်လိပ်ပြီးတက်လာနေတဲ့လှိုင်းလုံးကြီးတွေလိုပဲ ဘဝဟာ အမြဲတမ်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ရွေ့လျားနေတဲ့အတွက် ရောက်တဲ့ နေရာ မှာ တွေဝေရပ်မနေပဲ ရှေ့ဆက်သွားပါတဲ့။ ဘယ်လောက်များ ကောင်းလိုက်ပါသလဲ။
Like a wind that's always blowing, life is flowing, Move on
လေက အမြဲတိုက်နေသလို ဘဝကလဲ အမြဲလွင့်နေတဲ့အတွက် ရှေ့ဆက်လျောက်ပြန်ပါဦးတဲ့။ ကိုယ်တွေဝေနေတဲ့ အချိန်၊ ဝမ်းနည်းနေတဲ့ အချိန်၊ နောက်ပြန်လှည့်ချင်နေတဲ့ အချိန်တွေမှာ တွန်းအားအစစ်ပါပဲ။
Like the sunrise in the morning, life is dawning, Move on
How I treasure every minute
Being part of it, being in it
With the urge to move on
မနက်ခင်းနေလို ဘဝရဲ့ အရုဏ်တက်ချိန်ကို ရောက်ပြီမို့ ရှေ့ဆက်သွားပါ၊ ဘဝရဲ့ မိနစ်တိုင်းကို တန်ဖိုးထားပြီး ရှေ့ဆက်သွားချင်တဲ့ စိတ်နဲ့ ဒီဘဝမှာ ရှင်သန်နေထိုင်ခွင့်ရနေတာကို အလွန်တန်ဖိုးထားပါတယ်။
အဲဒီစာသားတွေကို မနက်ကျောင်းကို ကားမောင်းသွားရင်း တယောက်ထဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ အော်ဆိုလိုက်ရင် သားတို့ သမီးတို့ မျက်နှာလေးတွေ၊ ကျောင်းက ကလေးတွေ မျက်နှာလေးတွေ ကိုယ်မျက်နှာထဲမှာ တန်းစီပေါ်လာပြီး အိမ်ကိစ္စ ကျောင်းကိစ္စ စိတ်အနှောက်အယှက် ဖြစ်နေတာတွေကို ဖြေရှင်းကျော်လွှားနိုင်ဖို့ အားတွေ ပြန်ပြည့်လာတတ်ပါတယ်။
I've travelled every country; I've travelled in my mind
It seems we're on a journey, a trip through space and time
“တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာရှိတဲ့ တိုင်းပြည်တိုင်းကိုသွားလည်ခဲ့သလို ကိုယ့်စိတ်ထဲကိုလဲ ကိုယ်ဝင်လည်ခဲ့ပါတယ်။ ကိုယ်တို့အားလုံးဟာ နေရာနဲ့ အချိန်တွေကို ဖြတ်ပြီး ခရီးသွားနေကြတာပါပဲ။”
ဒီစာသားလေးတွေဟာ “သံသရာခရီးသည်” ဆိုတဲ့ ကိုယ်တို့ မြန်မာသီချင်းကို ပြန်နားထောင်ရသလိုပါပဲ။ မြန်မာသီချင်းလေးကတော့ သံသရာခရီးသွားတစ်ယောက်ရဲ့ သံယောဇဥ်တွေ၊ တွေ့ကြုံရတဲ့ လောကဒဏ်တွေကို အသားပေးရေးထားပေါ့။ ABBA ကတော့ ရှေ့ဆက်သွားပါတယ်။
And somewhere lies the answer
To all the questions why
What really makes the difference
Between all dead and living things, the will to stay alive
“ဒီလိုခရီးသွားနေရင်း တစ်နေ့နေ့ တစ်နေရာရာမှာ ရှာနေတဲ့ဘဝရဲ့ အဖြေတွေကို တွေ့ပါမယ်၊ ကွယ်လွန်သွားတဲ့သူနဲ့ အသက်ရှင်နေသူရဲ့ ကွာခြားချက်ကတော့ ရှင်သန်နေထိုင်လိုစိတ်ပါပဲ” တဲ့။
ကိုင်း၊ ကြိုးစားပြီးလုပ်ရင် တနေ့နေ့တချိန်ချိန်မှာ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာတွေ ဖြစ်လာမယ်လို့ ပြောချင်တာပေါ့။
The morning breeze that ripples the surface of the sea
The crying of the seagulls that hover over me
I see it and I hear it, But how can I explain
The wonder of the moment
To be alive, to feel the sun that follows every rain
“ဖြည်းဖြည်းညင်ညင်တိုက်နေတဲ့ နံနက်ခင်းလေပြည်က ဖော်ပေးနေတဲ့ ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်ပေါ်က လှိုင်းတွန့်လေးတွေ၊ ကိုယ်ခေါင်းပေါ်မှာ ပျံဝဲနေတဲ့ပင်လယ်စင်ရော်တွေရဲ့အော်မြည်သံတွေ၊ အားလုံးကို မြင်နေကြားနေရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မိုးရွာပြီးတိုင်း ထွက်လာတတ်တဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့ နွေးထွေးမှုကို ခံစားလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ အံ့သြဝမ်းသာပီတိဖြစ်ရတတ်တဲ့ တဒဂႅအချိန်လေးအတွက်၊ ရှင်သန်နေထိုင်ဖို့ ကိုယ့်အတွက် ဘယ် လောက် အရေးကြီးတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုရှင်းပြရပါမလဲ။”
ဒီအပိုဒ်လေးကတော့ ကိုယ့်အတွက် ယောနသံစင်ရော် တစ်အုပ်လုံးပါပဲ။ ဇွဲကောင်းလှတဲ့ စင်ရော်လေးရဲ့ ပီတိဖြစ်ဖွယ် နေသာတဲ့တဒဂႅလေးတွေ မိုးမှောင်ကျလို့ ရုန်းကန်ရတဲ့ အချိန်တွေ၊ လောကဒဏ်ရဲ့ လှည့်စားချက်တွေကို သတိရစေပါတယ်။ ကိုယ့်ဘဝရဲ့ တဒဂႅလေးများစွာကိုလဲ ပြန်သုံးသပ်မိစေပါတယ်။
ဒါ့ကြောင့် “ပင်လယ်ထဲမှာ လိပ်လိပ်ပြီး တက်လာနေတဲ့လှိုင်းလုံးကြီးတွေလိုပဲ ဘဝဟာ အမြဲတမ်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ရွေ့လျားနေတဲ့အတွက် ရောက်တဲ့နေရာမှာ တွေဝေရပ်မနေပဲ ရှေ့ဆက်သွားပါ၊ လေက အမြဲတိုက်နေသလို ဘဝကလဲ အမြဲလွင့်နေတဲ့အတွက် ရှေ့ဆက်လျောက်ပါ၊
မနက်ခင်းနေလို ဘဝရဲ့အရုဏ်တက်ချိန်ကို ရောက်ပြီမို့ ရှေ့ဆက်သွားပါ၊
ဘဝရဲ့ မိနစ်တိုင်းကို တန်ဖိုးထားပြီး ရှေ့ဆက်သွားချင်တဲ့ စိတ်နဲ့ ဒီဘဝမှာ ရှင်သန်နေထိုင်ခွင့်ရနေတာကို တန်ဖိုးထားပါ ” လို့ အားလုံးကို တိုက်တွန်းလိုက်ချင်ပါတယ်။
ရွှင်လန်း ချမ်းမြေ့ကြပါစေ။
ခင်လေး (Aotearoa)
12:46 a.m. 1.10.2023 Sunday
-
t.me@moemaka
#MoeMaKaMedia
#WhatsHappeningInMyanmar
.png)
Posts
