မောင်သော်တာ - နွေဦးကိုထိမှန်လာသောစကားလုံးများ

Art- Than Htay Maung

နွေဦးကိုထိမှန်လာသောစကားလုံးများ

မောင်သော်တာ

(မိုးမခ) မတ် ၁၁၊ ၂၀၂၁

၁

ကိုယ့်အမြစ်ကိုယ်တူးမိတဲ့သစ်ပင်တွေလိုစိမ်းနိုင်ပျော်နိုင်ကြတယ်လား

မင်းတို့အရိပ် ငါမခိုဘူး

ဘာတွေသီးသီး ဘာပွင့်ပွင့် အဆိပ်ပင်

ရှင်ခွင့်မပေးနိုင်......

၂

ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ အဖြစ်အပျက်တွေများစွာ

ကမ္ဘာကြီးထဲမှာပဲ အဆုံးအရှုံးတွေများစွာ

ဘာမှမထူးဆန်းဘူး

ကမ္ဘာကြီးကငါတို့ကိုစောင့်ကြည့်နေတာလား

မမျှော်လင့်ဘူး

ငါတို့ကကမ္ဘာကြီးကိုစောင့်ရှောက်နေတာပါ......

၃

လေယာဉ်သံကြားလို့မိုးပေါ်ကိုမော့ကြည့်မိတော့

သြော်...... ပျံလွှားငှက်လေး

မသေမချင်းပျံနေဦးမယ့်တောင်ပံတစ်စုံသူ့မှာရှိတယ်......

 

၄

လက်နက်နဲ့ခြိမ်းခြောက်မလား

ရတယ်

စစ်အာဏာရူးကိုဆန့်ကျင်ခဲ့တဲ့ငါ့သတ္တိကိုငါလေးစားတယ်

၅

အမှောင်ဂိုဏ်းသားတွေညဘက်ကြီးထွက်လာပြီ

မရှယ်ပါနဲ့ပြန်ကူးတင်ပါဆိုသလိုငါတို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်

အလင်းကိုသံပုံးတီးဆွဲထုတ်ခဲ့ကြတယ်......

၆

လက်သန်းကိုမင်ဆွတ်ပြခဲ့တာမလုံလောက်ဘူးတဲ့လား

လက်၃ချောင်းထောင်ပြလိုက်တယ်

ခင်များ လက်နက်ချသင့်ပြီ......

၇

မြင်လား

မျက်နှာလွှဲထားဦးမှာလား

အပြုံးမပျက် ရုံးတက်မှာပဲလား

လက်သည်းဆိတ်လို့လက်ထိပ်မနာတတ်တာနားလည်လိုက်ပါပြီ

င ေ တ

မင်းတို့ဟာ လူစိတ်ကင်းမဲ့တဲ့အခွင့်ထူးခံတွေပဲလေ

ဘယ်သူသေသေ မာနေကြပါစေ......

၈

အမှန်တရားတစ်ခုမှန်းသိလျက်နဲ့မင်းပါးစပ်ပိတ်နေသလား

နေသာသလိုနေပါ

မတရားမှုတစ်ခုကိုတော့လက်ခုပ်မတီးမိပါစေနဲ့

မင့်လိပ်ပြာ မင်းရှက်နေရမှာ......

၉

ဘေထုပ်အဝတ်အထည်တွေလို

အဆင်ဒီဇိုင်းအရောင်အသွေးမျိုးစုံ

သဘာဝဘေးတခုခုကြောင့်လား၊စစ်ဘေးစစ်ဒဏ်ကြောင့်လား

တခုခုပဲ

ယုံကြည်ချက်မခိုင်မာရင်

အသက်တွေပါမလာဘူး ......

၁၀

အမှောင်ထဲပုန်းအိပ်ရတဲ့ဘဝ

ငါ့အသံကငါရှိရာကိုလမ်းပြကြလိမ့်မယ်

ငါ့စကားလုံးတွေကငါ့ကိုခြေရာခံပေးကြလိမ့်မယ်

သူတို့ငါ့ကိုမရခင် 

ငါ့ကိုယ်ငါတကယ်ရဖို့အားတင်းထားပါတယ် ......

၁၁

ညတိုင်းပဲ ငါ့စိတ်ထဲကြောက်စိတ်ဝင်ဝင်လာတယ်

ဘာကိုကြောက်ရတာလဲဆန်းစစ်ကြည့်တော့

ပြောသင့်တာမပြောဖြစ်ခဲ့ရမှာ

လုပ်သင့်တာ မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ရမှာ

ငါ့ဘဝငါ့စည်းစိမ်

ငါ

အနေအစားချောင်ဖို့တစ်ခုတည်းပဲစိုးရိမ်ကြောင့်ကြနေခဲ့မိမှာရှက်စရာ

၁၂

ရတနာ၃ပါးကိုဦးချပြီးမအိပ်ခင်သံပုံးကိုအိပ်ရာနားထားမိပြီ

ဘာသံတွေကြားရမလဲ၊ဘယ်သူတွေရောက်လာမလဲလို့အမှောင်ထဲလှမ်းကြည့်နေရတဲ့ည

မနက်မိုးလင်းရင်

အမေပန်မယ့်ပန်းတွေပွင့်သလို

ကျနော်တို့စိတ်တွေအေးအေးချမ်းချမ်းပွင့်ခွင့်ရချင်တယ် ......

၁၃

ငါတို့မှာမီးခိုးဗုံးမရှိဘူး

ရာဘာကျည်လည်းမရှိဘူးကျည်အစစ်လည်းမရှိပါဘူး

အထက်အမိန့်လည်းမရှိဘူး

နီးရာဓားကိုကြောက်ဖို့လည်းမရှိဘူး

ငါတို့မှာရှိတာက

ဖရဲသီးသည်လေးရဲ့တစ်နေ့လုပ်တစ်နေ့စားအရင်းအနှီးလေးကိုဝေကျွေးတာရှိတယ်

စျေးထဲမှာကုန်စိမ်းလှည်းတွန်းတဲ့လူငယ်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ဦးခေါင်းလည်းရှိတယ်

မျက်လုံးတစ်ဖက်ပေါက်ထွက်သွားရင်တောင် သူ့တိုင်းပြည်ကိုမျက်နှာမလွှဲတဲ့မျက်လုံးတွေရှိတယ်

မျက်ရည်ယိုဗုံးတွေကြာ းရှေ့တန်းစစ်မျက်နှာကိုပြေးထွက်ကြမယ့် ဘက်တမင်တံတွေရှိတယ်

ကိုကာကိုလာပုလင်းလေးတစ်လုံးကိုလေးနဲ့မြားလိုမြဲမြဲကိုင်ထားတဲ့ မိန်းကလေးသူရဲကောင်းလည်းရှိတယ်

ကျည်ဖောက်သံကြားတိုင်း ဟက်ပီးနယူးရီးယားလို့အော်မယ့် လူငယ်ဟားတိုက်သံတွေရှိတယ်

ဒီညနေတော့ပြန်မယ်အစ်ကိုရေ့လို့ သံဆူးကြိုးတွေနားသွားနှုတ်ဆက်ပြီးမှ ပြန်မယ့်ခြေလှမ်းတွေလည်းရှိတယ်

နွေဦးရင်ပြင်မှာအောင်ပွဲခံပြီးရင်တောင် gameပဲပြန်ကစားမယ်၊ underground dance တွေပြန်ကမယ်ဆိုတဲ့အပျော်စိတ်လေးတွေရှိတယ်

နီတာတွေစိမ်းတာတွေမသိဘူးဓမ္မအဓမ္မကိုတော့ 

အင်တာနက်လိုင်းလိုခွဲခြားပြီးချိတ်ဆက်မယ့်ခေါင်းအသစ်တွေရှိတယ်

ကျည်ဆန်အစစ်နဲ့ပစ်နေတာကိုရင်ဘတ်ဖွင့်ပြီးရပ်နေမယ့် အာခံစိတ်လေးတွေလည်းရှိတယ်

ဘယ်သူမှတိုင်ပင်ထားစရာမလိုဘဲ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကျည်ကာပေးမယ့်

ကိုယ်လုံးနုနုငယ်ငယ်လေးတွေရှိတယ်

ငါတို့ခေတ်ကကြောက်စိတ်ကိုသူတို့ကိုပြန်ပြောပြဖို့တောင်ရှက်စရာကောင်းနေတဲ့ 

ခေတ်အသစ်ဆက်ဆက်လေးတွေရှိတယ်

ငါတို့ရှုံးနိုင်မလားလို့မေးရင် 

ငါတို့ရဲ့ကြောက်စိတ်ကြီးကအရင်ရှေ့ကထွက်ပြေးမှာ

ငါတို့နိုင်မှာသေချာလားလို့မေးကြည့်

ငါတို့ကတဖန်ပြန်သင်ယူရမယ့်အောင်စိတ်တွေနဲ့မွေးဖွားလာတဲ့နွေဦးက

တပ်ဦးမှာအောင်လံတလူလူလွှင့်နေပြီ ......

မောင်သော်တာ