လှကျော်ဇော - တရုတ်ပြည်ရဲ့ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲသစ် ( ၄ )
ယင်အန်းပါတီကျောင်း (၁၉၄၀ ပြည့်နှစ်
လှကျော်ဇော - တရုတ်ပြည်ရဲ့ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲသစ် ( ၄ )
(မိုးမခ) နိုဝင်ဘာ ၂၂၊ ၂၀၂၂
ယင်အန်းက ပါတီကျောင်း
တရုတ်ပြည်က ဝူဟန့် ဆိုတဲ့ မြို့မှာ ၂၀၁၉ ဒီဇင်ဘာ နောက်ဆုံးပတ်က စတင်ဖြစ်ပွားခဲ့တဲ့ ကိုဗစ်ကူးစက်ရောဂါကို တရုတ်အစိုးရက တပြည်လုံးမှ ဆေးအဖွဲ့ဝင်ပေါင်း နှစ်သောင်းကျော် စေလွှတ်ပြီး ဖြေရှင်းခဲ့ပါတယ်။ ၂၀၂၀ မေလပိုင်းလောက် ရောက်တော့ ရောဂါကို အတော် ထိန်းချုပ်လိုက်နိုင်ပြီဖြစ်လို့ ဆေးအဖွဲ့ဝင်တွေ ကိုယ့်စခန်း ကိုယ်ပြန်ကြရပါတယ်။
ဒီလိုပြန်လာတဲ့ ဆေးဝန်ထမ်းတွေက မိမိတို့အတွေ့အကြုံတွေ၊ ရရှိချက်၊ သင်ခန်းစာတွေ၊ နောင်သတိထားသင့်တဲ့ အချက်တွေ စတာတွေကို ရေးကြ၊ သားကြတဲ့အပြင် သူတို့ကို တွေ့ဆုံမေးမြန်းခန်းများလည်း ပေါ်ထွက်လာပါတယ်။
ရှံဟဲဆေးအဖွဲ့ဝင် ပါမောက္ခတယောက်က ဒီလို ပြောတာ ကြားဖူးလိုက်ပါတယ်။
"ကျွန်တော်တို့ ဝူဟန့်ရောက်သွားချိန်မှာ တမြို့လုံး၀ရုန်းသုန်းကားနဲ့ အတော် ချောက်ချားနေကြပါတယ်။ ဆေးရုံတွေမှာလည်း လူနာတွေ ပြည့်လျှံနေပြီး အသေအပျောက်ကလည်း များနေပါတယ်။ ဆေးရုံဆေးဝန်ထမ်းတွေကိုယ်တိုင် ကူးစက်ခံနေရပြီး အဖိတ်အစင်တွေလည်း ရှိနေပါတယ်။ ရောဂါရဲ့ ဇာစ်မြစ် အကြောင်းရင်း စတာတွေကလည်း မရေမရာ၊ ဘယ်လိုကုသကြမလဲ ဆိုတာတွေကလည်း ညှိမရနဲ့၊ အတော်ကြီးကို ရှုပ်ထွေးနေတာပါ။ ဒီမှာတင် ကျွန်တော်တို့တွေ မော်ရဲ့ 'ပဋိပက္ခကျမ်း' နဲ့ 'ဆက်ဆံမှုကြီး (၁၀) ချက်' ဆိုတဲ့ ကျမ်းတွေ စုပေါင်းလေ့လာကြပြီး အခက်အခဲတွေကို ရှာဖွေ၊ ဦးစားပေးအစီအစဉ်နဲ့ တချက်ချင်း တချက်ချင်း ဖြေရှင်း၊ အဲဒီကနေ သင်ခန်းစာထုတ်၊ နောက် အခက်အခဲတခုကို ဖြေရှင်းပြီးတိုင်း၊ အတွေ့အကြုံတွေကို အချင်းချင်း အပြန်အလှန်ညှိ အဲသလို လုပ်ဆောင် ဖြေရှင်းရင်း တဖြည်းဖြည်း ရောဂါ ကုသရေးအပေါ်ရော၊ ထိန်းချုပ်ရေးအတွက်ရော အစီအစဉ်တွေ စနစ်တကျဖြစ်လာပြီး၊ အပေါ်စီး ရလာခဲ့ကြပါတယ်" တဲ့။
ဪ... ဒါကြောင့်ပဲ သူတို့နိုင်ငံသားတွေ ဥက္ကဋ္ဌ မော် ရဲ့ ကျေးဇူးကို တရရနဲ့ မမေ့နိုင်ဖြစ် နေရတာကိုး။
အဲဒီမှာ ပြောထားတဲ့ 'ပဋိပက္ခကျမ်း' ဆိုတာ မော်က ၁၉၃၇ ခုနှစ်က ရေးသားပြီး ယင်အန်းက ပါတီကျောင်း(တရားဝင်နာမည်- ဂျပန်ခုခံရေး စစ်ရေး နိုင်ငံရေးတက္ကသိုလ်)မှာ ပို့ချခဲ့တဲ့ ဟောပြောချက်ပါ။ အဲဒီကျမ်းနဲ့အတူ နောက် အဘိဓမ္မာကျမ်းတစောင် ဖြစ်တဲ့ 'လက်တွေ့ကျမ်း' ကိုလည်း မော်ကရေးခဲ့ပြီး တချိန်တည်းမှာပဲ ပို့ချခဲ့တာပါ။
မော်ဟာ အဲဒီကာလတွင်းက ပါတီတွင်းမှာရှိနေတဲ့ မှားယွင်းတဲ့ အတွေးအခေါ်တွေကို တိုက်ဖို့အတွက် မာ့က်စ်ဝါဒသဘောတရားအမြင်တွေအပေါ် အခြေခံပြီး တရုတ်ပြည်တော်လှန်ရေးလက်တွေ့ နဲ့ ပေါင်းစပ် ကျင့်သုံးနည်းတွေကို အလွန်လွယ်ကူရှင်းလင်းစွာ ရေးသားထားပါတယ်။
ဒီကျမ်းတွေမှာ မော် က မာက်စ်ဝါဒကို သာမန်လူတွေ နားလည်လွယ်အောင်၊ အသုံးချနိုင်အောင် တရုတ်မှု ပြုပေးလိုက်ပြီး "မာ့က်ဝါဒဟာ တရားသေ မဟုတ်၊ ပြုမူလုပ်ဆောင်ချက်ရဲ့ ရှေ့ဆောင်လမ်းပြသာဖြစ်တယ်" ဆိုတဲ့ အမှန်တရားကို တပါတီလုံးကို နားလည် သဘောပေါက်သွားစေခဲ့ပါတယ်။
ဒီကျမ်းတွေကို ယင်အန်းပါတီကျောင်းမှာ စတင်ပို့ချပြီးကတည်းက ခေတ်အဆက်ဆက် ပါတီဝင်တွေရဲ့ လေ့လာရေးကျမ်းများ ဖြစ်လာခဲ့ပြီး ပြဿနာများကြုံတိုင်းလည်း (ရှံဟဲက ပါမောက္ခလို) ပြန်လည်ကိုးကားရ၊ လေ့လာရ လုပ်တာတွေ့ ရပါတယ်။
အဲဒီခေတ် (၁၉၃၆-၄၅) ကာလက ယင်အန်းပါတီကျောင်းဟာ အလွန်နာမည်ကျော်ပါတယ်။ ယင်အန်းပါတီကျောင်းဆင်း ဆိုရင် ပါတီဝင်တွေကြားမှာ ခေါင်းတလုံးမြင့်နေသလိုပဲ။
အနယ်နယ်အရပ်ရပ်က မြေအောက်ပါတီဝင်တွေဟာ အဲဒီကျောင်းတက်ရဖို့သော် လည်းကောင်း၊ အဲဒီကျောင်းဆင်းတယောက်ကို သူတို့အတွက် လွှတ်ပေးဖို့သော် လည်းကောင်း အတော်ကြိုးစားကြတာပါ။
အဲဒီကျောင်းမှာ မော် သာမက ကျန်ပါတီခေါင်းဆောင်တွေရော၊ နောက်ပိုင်းမြို့ပေါ်က ရောက်လာတဲ့ ပညာရှင်တွေ (စာရေးဆရာတွေ၊ တက္ကသိုလ်တွေက ဆရာတွေ)ကလည်း ၀င်ရောက်ပို့ချပေးတာတွေ ရှိပါတယ်။ ညကျောင်းတွေလည်း ဖွင့်ပြီး တချို့စာပေ ရေချိန်နိမ့်သူများကို စာရေးတတ်ဖတ်တတ်အောင်အပြင် အခြေခံဘာသာရပ်လေးတွေလည်း သင်ပေးရပါသေးတယ်။ ဒါက မော်ရဲ့ပထမဆုံး ကျင်ကန်းစန်းမှာ ဖွင့်ခဲ့တဲ့ ကျောင်းကစလို့ လုပ်ခဲ့ရတာပါ။
မော်ဟာ ကျေးလက်က လယ်သမား၊ ကျောက်မီးသွေးတွင်းက အလုပ်သမား စတာတွေကို တော်လှန်ရေးသမားတွေ ဖြစ်လာအောင်စည်းရုံးရတုန်းက စာရေးတတ် ဖတ်တတ် ဖြစ်အောင် ဒီလို့ပဲ ညကျောင်းတွေဖွင့်ပြီး စာသင်ပေးခဲ့ရတာပါ။
ကြုံကြိုက်လာလို့ ပြောပြရဦးမယ်။ မော်ရဲ့ တပ်နီတော်ကြီး တည်ထောင်စဉ်က—
တပ်သားတွေလည်း စာတတ်အောင် ဒီလိုပဲ သင်ပေးတာပါ။ စစ်ချီတက်နေချိန် ရှေ့က တပ်သားရဲ့နောက်ကျောမှာ လွယ်ထားတဲ့ ကျောပိုးအိတ်ပေါ်မှာ စာလုံးတွေ ရေးထားပြီး နောက်က တပ်သားက အဲဒီစာလုံးကို ကျက်မှတ်ပြီး ချီတက်ရတာ။
တရုတ်စာက အရုပ်စာ ဖြစ်တော့ တလုံးချင်း ကျက်ရတာ၊ ညနားတဲ့နေရာရောက်တော့ အဲဒီတပ်သားလေးများက မြေကြီးပေါ် တုတ်နဲ့ခြစ်ပြီး တနေ့တနေ့ ကျက်လာတဲ့စာလုံးတွေကို သူတို့ရဲ့ တပ်စိတ်မှူး (သူကိုယ်တိုင်လည်း စာလုံး ၁၀-၁၅ လုံးလောက်တတ်တာ။) ရှေ့မှာ ပြန်ရေးပြရတယ်။ ဒီလိုနည်းနဲ့ စာမတတ် ပေမတတ် လူတွေကို တော်လှန်ရေးသမားတွေဖြစ်အောင် မွေးမြူခဲ့တာပါ။
အခုလည်း ဒီပါတီကျောင်းဆင်းများဟာ သဘောတရားအရရော၊ အတွေးအခေါ် အရရော၊ လုပ်ဟန်အရပါ အလွန်စိတ်ချယုံကြည်ရတဲ့ ပါတီဝင်ကောင်းတွေ သို့မဟုတ် ကေဒါကောင်းတွေအဖြစ် နာမည်ကျော်ပါတယ်။
အခုခေတ်(ခရိုင်အဆင့် ကျင်ကန်စန်းပါတီကျောင်း) ကျောင်းဆင်းတယောက်က ဒီလို ပြောထားပါတယ်။
သူက ဟူနန်ပြည်နယ်က နိုင်ငံပိုင်ကုမွဏီတခုရဲ့ ပါတီအတွင်းရေးမှူးပါ။ သူ့တာဝန်က ဒီစက်ရုံကို ပြန်လည်ပြုပြင်ဖို့ပါ။ သင်တန်းက (၂-ပတ်)သင်တန်း။ အဲဒီမှာ သူ လေ့လာခဲ့ရတဲ့ စာတမ်းတစောင်က— ၁၉၃၀ ပြည့်နှစ် မော်ရဲ့ အဲဒီနယ်စပ်ဒေသ(ကျန်းရှီးနဲ့ ဖူကျင့်ပြည်နယ် အစပ်)မှာ တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီရဲ့ အခြေခံဒေသ တည်ထောင်တဲ့ အစီရင်ခံစာ။ မော်ဟာ အဲဒီဒေသကကျေးလက်ရော၊ မြို့ငယ်လေးတွေရောက စီးပွားရေးအခြေအနေတွေကို သေသေချာချာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း နားလည်အောင် ဘယ်လို လေ့လာခဲ့တယ်။ အဲဒီအပေါ် အဲဒီဒေသတခုလုံးရဲ့အခြေအနေတွေ (ကုန်ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေး၊ လမ်းပန်းအဆက်အသွယ်၊ လက်မှုလုပ်ငန်းများစသဖြင့်)ကို ဘယ်လို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခဲ့တယ် ဆိုတာတွေပါ ပါတယ်။
အဲဒီစာတမ်းကို လေ့လာပြီးနောက် ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ လေ့လာဆန်းစစ်ချက်တွေကို ဘယ်လို စနစ်တကျ လုပ်ရတယ် ဆိုတာကို သူက သဘောပေါက်သွားပြီး ကုမွဏီပြန်ရောက်တဲ့အခါ ၀န်ထမ်း တဦးချင်း အားလုံးနဲ့တွေ့ပြီး သူတို့အခြေအနေတွေ၊ လိုအပ်ချက်တွေကို နားလည်ယူပြီးမှ လုပ်ငန်းပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးအတွက် မူကြမ်းရေးဆွဲပါတော့တယ်။
အခုတော့ သူ့ကုမွဏီဟာ ခေတ်မီ စက်ကိရိယာအပြည့်အစုံနဲ့ ၀န်ထမ်းတွေကလည်း အင်တိုက်အားတိုက် အလုပ်ကို ကြိုးစားပြီး (လုပ်သက်အစား)အရည်အသွေးပေါ် မူတည်တဲ့ ရာထူးအဆင့်မြှင့်ပေးမှုများအတွက် ပြိုင်ဆိုင်နေကြပါတယ်။ အမြတ်အစွန်းကလည်း ၆ ဆ လောက်တက်လာပြီ တဲ့။
တချို့ပါတီကျောင်းများက ဒေသအလိုက် သင်ရိုးညွှန်းတမ်း အပြောင်းအလဲတွေ ရှိတတ်ပါတယ်။ ပါတီသမိုင်းကြောင်းတွေ လေ့လာရသလို၊ တခါတရံ ရှေးတပ်နီတော်သားကြီးတွေရဲ့ မျိုးဆက်တွေနဲ့ တွေ့ဆုံတာမျိုး၊ သူတို့တတွေ ချီတက်ခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်းအတိုင်း ရိုင်ဖယ်သေနတ်ထမ်း၊ သူတို့ဝတ်သလို စားသလိုနဲ့ သွားရတာမျိုး၊ (ဒါမျိုးတွေက ငြိမ်းချမ်းတဲ့ကာလမှာ မွေးဖွားလာတဲ့ အခုခေတ်လူများကို သူတို့အရင် မျိုးဆက်တွေက ဘာတွေ အနစ်နာခံ စွန့်လွှတ်စွန်းစားခဲ့တယ်ဆိုတာကို သတိရစေပြီး အခုရရှိထားတဲ့ဘ၀ကို ပိုတန်ဖိုးထားစေတယ် တဲ့။)
ကျေးလက်ဒေသက လူထုတွေနဲ့ အတူနေထိုင်ရတာမျိုး၊ တချို့ရွာတွေရဲ့ ဆင်းရဲ့မှုပပျောက်ရေးလုပ်ငန်း၊ ကျေးလက်ဖွံ့ဖြိုးရေးလုပ်ငန်းတွေမှာ ခဏ ၀င်လုပ်ရတာမျိုး၊ ဒီလိုနည်းနဲ့ ပြည်သူလူထုရဲ့ဘ၀နဲ့ အကျိုးစီးပွားကို မမေ့မလျော့ ဦးထိပ်ထားဖို့ မိမိတို့ရဲ့ရှေ့လုပ်ငန်းများအတွက် အတွေးအမြင်၊ လုပ်နည်းကိုင်နည်းတွေ ရစေသတဲ့။ ဒါ့အပြင် တိုင်းပြည်ကြီး ခေတ်မီတိုးတက်ရေးအတွက် လုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့ ့ပြုပြင်ပြောင်း လဲရေးနဲ့တံခါးဖွင့်ပေါ်လစီဘယ်လိုအောင်မြင်အောင်လုပ်ခဲ့တယ်ဆိုတာတွေနားလည်ဖို့ အဲဒီဒေသက(ဥပမာရှံဟဲ-ဖူတုန်းကျောင်းမျိုး)မှာလေ့လာရတာမျိုး၊ အခုမှဖွင့်တဲ့ လွတ်လပ်စွာ ကုန်သွယ်ခွင့်ရဆိပ်ကမ်းသစ်တွေ သွားလေ့လာတာမျိုးတွေလည်း ပါဝင်ပါတယ်။
ဒီလိုနည်းနဲ့ ဒီပါတီကျောင်းတွေဟာ အဆင့်အသီးသီးက ပါတီကေဒါကြီးတွေ၊ အစိုးရအရာရှိတွေ၊ နိုင်ငံပိုင်လုပ်ငန်းများကအုပ်ချုပ်ရေးအရာရှိတွေ၊ နည်းပညာရှင်တွေနဲ့ စစ်တပ် အရာရှိတွေကို အဆင့်မြှင့်ပျိုးထောင်ပေးတဲ့ အရေးပါအရာရောက်တဲ့ အရင်းခံဌာနများ ဖြစ် လာပြီး ဒီကျောင်းဆင်းများဟာလည်း နိုင်ငံရေးယုံကြည်ချက် ခိုင်မာတဲ့၊ သဘော တရား တွေးခေါ်ဆင်ခြင်မှု၊ ခေတ်မီဗဟုသုတအပြည့် အ၀နဲ့ ပြည်သူလူထု အကျိုးအတွက် ပြည်တွင်းပြည်ပက စိန်ခေါ်မှုအမျိုးမျိုးကိုရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းဖို့အဆင်သင့်ဖြစ် နေကြသူများ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။
ဒါတွေကြောင့် ဒီလိုမျိုး ပါတီကျောင်းတွေဟာ တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီ တည်ဆောက်ရေးအတွက် အခြေခံအုတ်မြစ်တွေလည်း ဖြစ်လာပါတော့တယ်။
လှကျော်ဇော
၁၉-၁၁-၂၀၂၂။
t.me@moemaka
#MoeMaKaMedia
#WhatsHappeningInMyanmar
Posts
