ရွှေပြည်စိုး− ရေး၊ မြန်မာ ဆိုးကျော်ကြီးများ၏ သမိုင်းဝင်မှတ်တမ်းများ

ရွှေပြည်စိုး− ရေး၊ မြန်မာ ဆိုးကျော်ကြီးများ၏ သမိုင်းဝင်မှတ်တမ်းများ

မောင်စွမ်းရည်

(မိုးမခ) ဇူလိုင် ၉၊ ၂၀၁၉

ရွှေပြည်စိုးရဲ့ စာအုပ်ဟာ ခုထုတ်၊ ခုရောက်လာတဲ့ စာအုပ်ပါပဲ။ ‘ပထမအကြိမ်’ထုတ်လို့ ဖော်ပြထားပေမယ့် ခုနှစ် မပါရှိပါ။ ကက်တလောက်ထဲမှာတော့ ၂၀၁၈ လို့ ပါရှိပြီး လနဲ့ ရက် မပါရှိပါ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်ကတော့ ခုရောက် ခုတ်ဖတ်ပြီး ခုပဲ စာအုပ်သတင်းလေး သုံးသပ်ချက်လေး ချရေးလိုက်ပါတယ်။ စာအုပ်တအုပ်ကို ဖတ်ပြီးတိုင်း သုံးသပ်ချက် ရေးတာကို တသက်လုံး လုပ်လာလို့ အကျင့်ဖြစ်နေလို့ပါ။

ရွှေပြည်စိုး ဆိုတာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စု၊ နယူးယောက်မြို့က ရှားပါးမြန်မာစာရေးဆရာ တဦးပါ။ သူဟာ ကွယ်လွန်သူ သတင်းစာဆရာကြီး ဆရာအောင်ဗလ(ကြေးမုံဦးသောင်း) ရှိစဉ်ကတည်းက အတူတွဲပြီး စစ်ဗိုလ်ချုပ်တို့ရဲ့ ယုတ်မာကောက်ကျစ် ရက်စက်ပုံတွေကို ဖော်ထုတ် ရေးသားခဲ့တဲ့အပြင် သူကိုယ်တိုင်လည်း တဦးချင်းအနေနဲ့ စစ်ဗိုလ်ချုပ်တွေကို တိုက်ခိုက် ရေးသားတဲ့ စာအုပ်တေ ရေးသား ထုတ်ဝေခဲ့ဖူးပါတယ်။

(၁) လိမ်ညာရက်စက် အရှက်မဲ့သည့် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးများ (၂၀၁၃ ခုနှစ်)

(၂) န.အ.ဖ စစ်အစိုးရလက်ထက် လိမ်ညာရက်စက် အကျင့်ပျက် မတရားစော်ကား တဘဝစံများ (၂၀၁၄ ခုနှစ်)

ဒီစာအုပ်တွေဟာ နယူးယောက်မှာ ဟိုးဟိုးကျော်ခဲ့တဲ့ စာအုပ်တွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ခုစာအုပ်တွေကလည်း အရင်က ရေးခဲ့တာတွေကို ဆက်ရေးပြီး စုစည်းထုတ်ဝေထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဂျာနယ် စာနယ်ဇင်းမှာ ဘယ်တုန်းက ရေးထားခဲ့တယ် ဆိုတဲ့ ရက်စွဲတွေ မပါတဲ့အတွက် ကျွန်တော်က စာဖတ်သူတွေကို သတင်းမပေးနိုင်ပါဘူး။ နောင်ဆိုရင် ပညာရှင်၊ သုတေသီများ ကိုးကားရည်ညွှန်းရတာ လွယ်ကူအောင် ဆောင်းပါးတပုဒ်ချင်းရဲ့ အဆုံးမှာ မူလက ဘယ်စာနယ်ဇင်းမှာ ဖော်ပြခဲ့ပြီး ဘယ်ခု၊ လ၊ ရက်က ရေးသားပြုစုခဲ့ကြောင်း သေချာ အသေးစိတ် ဖော်ပြပေးဖို့ မေတ္တာရပ်ခံလိုက်ပါတယ်။ စာရေးဆရာတိုင်း၊ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေသူတိုင်းကို မေတ္တာရပ်ခံလိုက်ပါတယ်။

ဒီစာအုပ်မှာ စာမျက်နှာ ၂၃၇ မျက်နှာ ပါရှိပြီး ဆောင်းပါးပုဒ်ရေ ၂၀ ကျော် ပါရှိပါတယ်။ မာတိကာမှာ ဆောင်းပးစာရင်း ပါရှိပေမယ့် ဆောင်းပါးတိုင်းရဲ့ ရှေ့မှာ အမှတ်စဉ်ဂဏန်း ထိုးမထားပါ။ နောက်ကျောပိုင်းမှာလည်း ဆောင်းပါးအညွှန်း၊ လူအမည်အညွှန်း၊ အကြောင်းအရာ အညွှန်း မပါရှိပါ။ ယခုခေတ်ပေါ် စာအုပ်ထုတ်ဝေသူတွေဟာ စာအုပ်တအုပ်ရဲ့ အင်္ဂါရပ် ပြည့်စုံအောင် ဘာတွေ ပါရမယ် ဆိုတာ သိရှိကြပုံ မရပါ။ သင်တန်းပေးသင့်ပါတယ်။ စာပေဗိမာန်ပုံနှိပ်တိုက်က သင်တန်းပေးသင့်တယ် ထင်ပါတယ်။ ရှေးက ဟံသာဝတီစာအုပ်တိုက်၊ ကြီးပွားရေးစာအုပ်တိုက်၊ စာပေလောက စာအုပ်တိုက်၊ ပုဂံစာအုပ်တိုက်၊ ဇွဲစာပုံနှိပ်တိုက် စသည့် တိုက်ထုတ် စာအုပ်တွေကို လေ့လာကြည့်သင့်ပါတယ်။

ရွှေပြည်စိုးရဲ့ စာအုပ်မှာ စာအုပ်အင်္ဂါတွေ မစုံပေမယ့် သေသပ်လှပတာတော့ အမှန်ပါပဲ။ စက္ကူတွေက အက်ပေပါ အဖြူနဲ့၊ အဖုံးကလည်း အက်ကတ်နဲ့။ မနှိုင်းကောင်း နှိုင်းကောင်း တရားစာအုပ်လေးတအုပ်လို သေသပ်လှပပါတယ်။ အင်္ဂါစုံရင် ပိုကောင်းမှာ အမှန်ပါပဲ။

မြန်မာစာဖတ်ပရိသတ်များဟာ ရွှေပြည်စိုးရဲ့ ယခင်စာအုပ်တွေကို ဖတ်ရှုဖူးသူ နည်းပါးမယ် ထင်ပါတယ်။ ယခင်စာအုပ်တွေက အမေရိန်ကန်ပြည်ထောင်စုအတွင်းမှာသာ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခံရပြီး မြန်မာပြည်တွင်းကို မဖြန့်ခဲ့ရပါ။ ဖြန့်လိုလည်း မရပါ။ သူ့စာတွေက ဗိုလ်နေဝင်း အစ ဗိုလ်သန်းရွှေ အလယ်၊ ဗိုလ်မင်းအောင်လှိုင် အဆုံး ဗိုလ်ချုပ်တွေ အားလုံးရဲ့ ‘ညာ−ကာ−ဖာ’ ဆိုတဲ့ ကိစ္စတွေ၊ မြေ−ငွေ−ရွှေ အငမ်းမရ ရှာဖွေလုယူ စုဆောင်းကြတဲ့ အတွင်းရေးတွေကို စေ့ငုစုဆောင်း ရေးသားထားတာတွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်ကလည်း အရင်စာအုပ်တွေလို ‘ဆိုးကျော်’၊ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတွေရဲ့ ခိုးကျော်၊ အကျိုးမျှော် မှတ်တမ်းရာဇဝင်၊ သမိုင်းပုံပြင်တွေပဲ ဖြစ်ကြပါတယ်။ သစ်တော၊ ကျောက်မျက်၊ ရွှေ၊ ငွေ စတဲ့ မြန်မာတွေ ချမ်းသာသမျှ စစ်ဗိုလ်ချုပ်တွေ ဘယ်လို လုယူ၊ ခိုးယူ၊ ကဲ့ယူပြီး တဆွေတမျိုး ချမ်းသာကြွယ်ဝအောင် တပြည်ထောင်လုံး ချွတ်ခြုံကျအောင် လုပ်ကြပုံတွေ အကြောင်းကို စုဆောင်းတင်ပြထားတာတွေ ဖြစ်ပါတယ်။

ဗိုလ်ချုပ်နေဝင်း၊ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးသန်းရွှေ၊ ရွေးကောက်ကော်မရှင် ဉက္ကဋ္ဌ ဦးတင်အေး(ဗိုလ်မှူးကြီးဟောင်း)၊ ဗိုလ်ချုပ်အောင်သောင်းနဲ့ သားသမီး ချွေးမ သမက်တော်များအကြောင်း စသဖြင့် ဗိုလ်ချုပ်မိသားစုတွေဟာ အနည်းဆုံး တန်ဖိုး သိန်းသန်းချီ များပြားတဲ့ တိုင်းပြည်ဘဏ္ဍာတွေကို ဘယ်လို ဘယ်က ကဲ့ယူ၊ လုယူပြီး ဘယ်နိုင်ငံက ဘယ်ဘဏ်တွေမှာ ဘယ်လို အပ်နှံ သိမ်းဆည်းထားတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို လေ့လာစုဆောင်းပေးထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ယခင်က သူ ရေးထားတဲ့ စာအုပ် ‘လိမ်ညာ ရက်စက် ယုတ်မာတဲ့ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးများ’။ ခု ‘လိမ်ညာရက်စက် ရှက်မဲ့ ဇာတ်ကား’ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ရွှေပြည်စိုးက ယခင်စာအုပ်တွေပါ မြန်မာပြည်ထဲမှာ ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေပေးရင် ပိုပြီးအကွက်လည်မှာပပါပဲ။ ဆရာသောင်း (ခေါ်) ကြေးမုံဦးသောင်းရဲ့ ပြည်ပထုတ် စာအုပ်တွေပါ ပြန်ထုတ်ပြီး ဆက်စပ်လေ့လာကြည့်ရင် ငျိုင်မလား၊ ကျိန်ဆဲချင်မလား မဆိုနိုင်ပါ။

ရွေပြည်စိုးက ‘ဆိုးကျော်’ ဆိုတဲ့ စကားတလုံးကို စာအုပ်နာမည်ထဲမှာ ထည့်သုံးထားပါတယ်။ ကျွန်တော့်အထင် ပြောရရင် အင်္ဂလိပ်စကားလုံး နှစ်လုံး famous နဲ့ notorious ဆိုတာ ရှိတယ်မဟုတ်လား။ မြန်မာလိုကတော့ ‘ထင်ရှားကျော်ကြားသော’လို့ပဲ အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်။ ယခင်က Notorious ကို ဘာသာပြန်တာ မတွေ့ဖူးပါ။ ‘ဆိုးကျော်’ ဆိုတာ အလွန်သင့်လျော်ပါတယ်။ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်ကြားသူများကို ခေါ်သူပါ။ ‘ကောင်းကျော်’နဲ့ ‘ဆိုးကျော်’ ကျော် နှစ်ကျော် ခွဲခြားဖတ်ရှုပြီး မုဒိတာတော့ ပွားနိုင်ကြမယ် မထင်ပါ။ ကျွန်တော် မတိုက်တွန်းဘဲ စာဖတ်သူများ စလုပ်မိကြမှာကတော့ ‘ကျိန်စာတိုက်’တာပဲ ဖြစ်မယ် ထင်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးများကို စလေဦးပုညလို မေတ္တာတုံးကြီးကြီးနဲ့ ဒီးတိုက်ပြီး ပို့လိုက်မိပါကြောင်း။


မောင်စွမ်းရည်